Czułe guziki

Opinie czytelników

Recenzje książki Gertrudy Stein stanowią mieszankę uznania i frustracji. Podczas gdy wielu czytelników uznało jej pracę za wyjątkowe i prowokujące do myślenia doświadczenie, zauważyli oni również jej złożoność i potencjał do bycia mylącym. W niektórych recenzjach chwalono poetycką i artystyczną naturę tekstu, ale inni zmagali się z jego zrozumieniem i uznali go za bezsensowny. Pojawiły się również skargi dotyczące jakości poszczególnych wydań, co dla niektórych czytelników miało negatywny wpływ na ogólne wrażenia z lektury.

⬤ Unikalne doświadczenie czytelnicze, które rzuca wyzwanie konwencjonalnemu rozumieniu.
⬤ Angażujący poetycki styl, który może być przyjemny podczas czytania na głos.
⬤ Stymuluje myślenie i kreatywność.
⬤ Niektórzy czytelnicy znaleźli głębsze znaczenia w tekście dzięki wytrwałości.
⬤ Pozytywne opinie na temat stanu i terminowej dostawy książki.

⬤ Często zagmatwana i trudna do zrozumienia.
⬤ Wymaga wytrwałości i może nie przypaść do gustu wszystkim czytelnikom.
⬤ Niektóre wydania krytykowane za niską jakość oprawy i papieru.
⬤ Mylące okładki z reklamacjami dotyczącymi otrzymania innej wersji.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali ją za bezsensowną i nieangażującą.

(na podstawie 44 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Tender Buttons

Zawartość książki:

Tender Buttons to książka amerykańskiej pisarki Gertrudy Stein z 1914 roku, składająca się z trzech części zatytułowanych "Przedmioty", "Jedzenie" i "Pokoje". Podczas gdy krótka książka składa się z wielu wierszy obejmujących codzienne przyziemne sprawy, eksperymentalne użycie języka przez Stein sprawia, że wiersze są nieortodoksyjne, a ich tematy nieznane.

Stein rozpoczęła komponowanie książki w 1912 roku od wielu krótkich wierszy prozą, starając się "stworzyć relację między słowem a widzianymi rzeczami", używając "realistycznej" perspektywy. Następnie opublikowała ją w trzech częściach jako swoją drugą książkę w 1914 roku.

Od czasu publikacji Tender Buttons wywołała podzielone reakcje krytyków. Jest znany ze swojego modernistycznego podejścia do portretowania przedmiotów codziennego użytku i został okrzyknięty "arcydziełem werbalnego kubizmu". Pierwszy wiersz, "A Carafe, That Is a Blind Glass", jest prawdopodobnie najbardziej znanym i często cytowanym jako jedno z kwintesencji literatury kubistycznej. Książka była jednak również krytykowana jako "modernistyczny triumf, spektakularna porażka, zbiór zagmatwanego bełkotu i celowe oszustwo".