Cień nad Atlantykiem: Luftwaffe i U-Booty: 1943-45

Opinie czytelników

Książka, choć dobrze zbadana i zawierająca cenne szczegóły dotyczące historii operacyjnej Luftwaffe w późniejszych latach II wojny światowej, otrzymała mieszane opinie od czytelników. Niektórzy docenili jej głębię i włączenie licznych zdjęć i map, podczas gdy inni uznali ją za mniej wciągającą ze względu na jej skoncentrowany charakter i suchą historię.

⬤ Dobrze zbadana z dogłębnymi szczegółami na temat Luftwaffe i U-Bootów w latach 1943-4
⬤ Zawiera liczne zdjęcia, mapy i ilustracje.
⬤ Podkreśla zaniedbane aspekty historii II wojny światowej.
⬤ Zapewnia kompleksowe spojrzenie na konkretne operacje lotnicze i ich wyzwania.
⬤ Napisana w przejrzysty sposób i zawiera cenne spostrzeżenia na temat struktur dowodzenia i wpływów politycznych nazistowskich Niemiec.

⬤ Niektórzy recenzenci uznali, że nie jest tak wciągająca lub porywająca w porównaniu do innych narracji z II wojny światowej.
⬤ Ograniczony do wąskiego zakresu, który może nie obejmować szerszych elementów strategicznych Bitwy o Atlantyk.
⬤ Niektórzy stwierdzili, że tekst jest suchy i brakuje mu emocjonalnego zaangażowania.
⬤ Istnieją obawy co do dokładności streszczenia książki dostarczonego przez Amazon.
⬤ Niewiele emocji pojawia się w późniejszym okresie z powodu niskiego sukcesu operacyjnego.

(na podstawie 16 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Shadow Over the Atlantic: The Luftwaffe and the U-Boats: 1943-45

Zawartość książki:

Niemieckie U-Booty były plagą alianckiej żeglugi handlowej i wojskowej na Atlantyku podczas II wojny światowej, grożąc odizolowaniem, a następnie wykluczeniem Wielkiej Brytanii z wojny.

Gdy niemiecka wojna przeciwko alianckim konwojom nasiliła się pod koniec 1943 roku, niemiecki admirał Karl D nitz wezwał Luftwaffe do zapewnienia jednostki dalekiego zasięgu, która działałaby jako „oczy” dla jego U-Bootów. Fernaufkl rungsgruppe (FAGr) 5 „Atlantic”, wyposażona w duże, czterosilnikowe samoloty Junkers Ju 290 z zaawansowanymi radarami i innymi morskimi urządzeniami ELINT (wywiadu elektronicznego), podjęła daleką, odizolowaną kampanię daleko na Atlantyku i tysiące mil od swojej bazy macierzystej w zachodniej Francji.

Informacje generowane i raportowane z powrotem do kwatery głównej Dnitza były kluczowe dla wysiłków U-Bootów, a misje „shadowing” FAGr 5 miały priorytet pod względem wykwalifikowanych załóg, zaopatrzenia i sprzętu. Ta książka po raz pierwszy opowiada fascynującą historię formowania i operacji FAGr 5 „Atlantik”, opierając się na nigdy wcześniej niepublikowanych zapisach historycznych jednostki, która odpowiadała za raportowanie i niszczenie tysięcy ton alianckiej żeglugi.