Ocena:
Książka „Sickness, Suffering, and the Sword: The British Regiment on Campaign, 1808-1815” autorstwa Andrew Bamforda stanowi dogłębną analizę systemu pułkowego armii brytyjskiej podczas wojen napoleońskich. Obejmuje ona różne istotne tematy, takie jak zrównoważony rozwój siły roboczej, wpływ dowódców na dobrostan żołnierzy, wskaźniki śmiertelności oraz logistykę zaopatrzenia, zwłaszcza w odniesieniu do koni i mułów. Szczegółowe badania oferują cenne spostrzeżenia dla czytelników zainteresowanych historią wojskowości, szczególnie w odniesieniu do wyzwań stojących przed armią brytyjską w tym okresie.
Zalety:⬤ Obszerne badania i analiza systemu pułkowego armii brytyjskiej.
⬤ Obejmuje ważne tematy, takie jak zrównoważony rozwój siły roboczej, morale żołnierzy i wyzwania logistyczne.
⬤ Oferuje unikalny wgląd w kwestie często pomijane w historiach wojskowych, takie jak skutki chorób i zapotrzebowanie na zwierzęta juczne.
⬤ Cenna dla czytelników dogłębnie studiujących wojny napoleońskie.
⬤ Gęstość danych i szczegółów może przytłoczyć przypadkowych czytelników.
⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać, że skupienie się na logistyce i strukturze jest mniej wciągające niż bardziej tradycyjne narracje wojenne.
⬤ Ograniczona atrakcyjność dla osób niezainteresowanych historią wojskowości.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Sickness, Suffering, and the Sword: The British Regiment on Campaign, 1808-1815
Chociaż sukces armii jest często mierzony wynikami bitew, jej zwycięstwa zależą od mocnych stron, które mogą być mniej oczywiste na polu bitwy. W książce Sickness, Suffering, and the Sword historyk wojskowości Andrew Bamford ocenia skuteczność brytyjskiej armii w ciągłych kampaniach podczas wojen napoleońskich. W procesie tym oferuje świeże i kontrowersyjne spojrzenie na brytyjski system wojskowy, pokazując, że sukces lub porażka w kampanii zależały od codziennych doświadczeń jednostek pułkowych, a nie armii jako całości.
Bamford zaczerpnął swój tytuł ze słów kapitana Moyle'a Sherera, który zimą 1816-1817 roku napisał relację ze swojej służby podczas Wojny Półwyspowej: "Mój pułk nigdy nie był bardzo szorstko traktowany w polu.... Ale, niestety! Z powodu chorób, cierpienia i miecza, niewielu, bardzo niewielu z tych ludzi żyje obecnie". Bamford argumentuje, że te codzienne plagi takich często ignorowanych czynników, jak zgony niezwiązane z walką oraz siła i straty koni, determinowały wyniki na polu bitwy.
W XIX wieku armia brytyjska była zbiorem regimentów, a nie jednym zunifikowanym ciałem, a system regimentów ponosił odpowiedzialność za dostarczanie siły roboczej na tym polu. W latach 1808-1815, gdy Wielka Brytania walczyła w globalnym konflikcie znacznie przewyższającym jej możliwości wojskowe, system ten niemal się załamał. Tylko kilka zalet nieznacznie przeważyło nad rosnącą niezdolnością armii do zaspokojenia potrzeb kadrowych. Niniejsza książka analizuje tę krytyczną dynamikę w głównych brytyjskich kampaniach z początku XIX wieku: wojnie półwyspowej (1808-1814), wyprawie Walcheren (1809), wojnie amerykańskiej (1812-1815) i rosnących zobowiązaniach w północnej Europie od 1813 roku.
Analiza statystyczna Bamforda, zaczerpnięta z dokumentów pierwotnych, porównuje ogromne rozbieżności między pułkami i różnymi teatrami wojny oraz uzupełnia ostatnie badania nad zdrowiem i chorobami w armii brytyjskiej.
