Ocena:
Recenzje „British Cruisers WW2” podkreślają mocne strony książki, dostarczając zwięzłej, ale pouczającej historii brytyjskich ciężkich krążowników podczas II wojny światowej, z przyzwoitymi ilustracjami i szczegółami technicznymi. Pojawiają się jednak krytyczne uwagi dotyczące powierzchownego omówienia, błędów edytorskich i postrzeganego zmniejszenia głębi w porównaniu z poprzednimi tytułami.
Zalety:Dobrze zbadane i pouczające, zawiera szczegółowe opisy klas krążowników, dobre ilustracje i zdjęcia, cenne dla miłośników historii marynarki i budowniczych modeli, zwięzły styl pisania i dobre wprowadzenie do tematu.
Wady:Obecne są błędy edytorskie i sprzeczności, niektórzy czytelnicy uważają, że książka jest powierzchowna w szczegółach technicznych, uważana za zbyt krótką lub jak broszura, brakuje jej głębi w porównaniu z wcześniejszymi pozycjami z serii.
(na podstawie 30 opinii czytelników)
British Heavy Cruisers 1939-45
Idea ciężkiego krążownika pojawiła się w następstwie I wojny światowej i była ściśle związana z ograniczeniami ustalonymi przez międzywojenny traktat waszyngtoński w sprawie uzbrojenia marynarki wojennej. Koncepcja krążowników pancernych sprzed Wielkiej Wojny została porzucona, ale w ich miejsce Admiralicja widziała miejsce dla potężnych krążowników, zdolnych do patrolowania szlaków morskich Imperium Brytyjskiego i które były na tyle dobrze uzbrojone, że mogły niszczyć wrogie krążowniki handlowe, takie jak te używane przez Niemców w ostatniej wojnie.
Rezultatem była grupa brytyjskich okrętów wojennych, które były wspólnie znane jako krążowniki traktatu waszyngtońskiego, które robiły wszystko, czego chciała Admiralicja, ale mieściły się w granicach narzuconych przez traktat waszyngtoński - uzbrojenie 8-calowych dział i wyporność poniżej 10 000 ton. Te imponujące krążowniki były wysokie, przestronne i okazałe - idealni ambasadorzy brytyjskiej potęgi w czasie pokoju.
W czasie wojny również miały sporą siłę rażenia. Podczas gdy wszystkie posiadały potężne 8-calowe działa, otrzymały również skuteczny pas pancerny, dzięki czemu były odporne na wszelkie zagraniczne krążowniki znajdujące się wówczas w służbie. Podczas II wojny światowej trzynaście ciężkich krążowników Royal Navy służyło w każdym teatrze działań wojennych, czy to biorąc udział w głównych bitwach morskich na Morzu Śródziemnym, dostarczając coup de grace Bismarckowi na Północnym Atlantyku, czy też znosząc niechcianą uwagę pilotów kamikadze na Pacyfiku.
