Breezeway

Opinie czytelników

Książka „Breezeway” autorstwa Johna Ashbery'ego spotyka się z mieszanką pochwał i krytyki ze strony czytelników. Wielu podoba się komediowy, awangardowy język i głębia emocji obecna w jego wierszach, podczas gdy inni uważają styl za zagmatwany i chaotyczny. Niektórzy recenzenci podkreślają jego mistrzostwo w łączeniu współczesnych tematów z zawiłą grą słów, ale są też skargi na trudności w zrozumieniu wierszy i postrzegany spadek jakości w porównaniu z jego wcześniejszymi pracami. Ogólnie rzecz biorąc, zbiór stanowi wymagające, ale satysfakcjonujące doświadczenie czytelnicze, choć takie, które może niektórych frustrować.

⬤ Dowcipna, pomysłowa gra słów i humor.
⬤ Emocjonalna głębia i głębokie tematy przemijania i ostateczności.
⬤ Unikalne i awangardowe podejście do współczesnej poezji.
⬤ Żywe obrazy i zawiłe momenty jasności w złożoności.
⬤ Wielu recenzentów doceniło świeże spojrzenie i elementy satyryczne.

⬤ Niektóre wiersze są uważane za zagmatwane lub niejasne, co prowadzi do frustrującego doświadczenia czytelniczego.
⬤ Postrzegany spadek jakości w porównaniu do wcześniejszych dzieł Ashbery'ego.
⬤ Wymaga uważnego, powolnego czytania, aby w pełni docenić, co utrudnia angażowanie się w dłuższe sesje.
⬤ Mieszane uczucia co do wykorzystania odniesień do popkultury jako intrygujących lub rozpraszających.

(na podstawie 12 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Wiersze w Breezeway poruszają się lekko między światem codziennym, z jego przyjemnościami i absurdami, a światem literatury i sztuki, z ich światami.

Wiersze Johna Ashbery'ego są nawiedzające, zaskakujące, zabawne i świadome, są dziełem starego i zawsze nowego mistrza z niesamowitym zrozumieniem naszego wieku, jego lęków i fragmentacji, jego spełnienia. Oto pan Salteena i stacja metra, zdemistyfikowany mistycyzm środkowoangielski i samba w osobliwym tempie, apteka, supermarket, Batman i jego pies pastor Fido, a wszystko kończy się w „Słodkim nieładzie”, w którym Herrick ulega zdecydowanej przemianie: „Wybaczcie mój sarong.

Poproszę Shirley Temple”.