B-25 Mitchell kontra japoński niszczyciel: Bitwa na Morzu Bismarcka 1943

Opinie czytelników

Książka zawiera wszechstronną i dobrze napisaną analizę bitwy na Morzu Bismarcka, koncentrując się na możliwościach bombowców B-25 i słabościach japońskich niszczycieli. Czytelnicy docenią szczegółowe opisy, spostrzeżenia techniczne i innowacyjne taktyki zastosowane podczas bitwy.

Dobrze napisana i interesująca, doskonała analiza B-25 i japońskich niszczycieli, szczegółowe opisy strategii bitewnych i rozwoju broni, bogate ilustracje i fotografie, podkreśla ewolucję taktyki walki, oddaje intensywność wojennych innowacji, polecana entuzjastom II wojny światowej i studentom.

Niektórzy krytycy uważają, że autor jest zbyt krytyczny wobec japońskich zdolności przeciwlotniczych, kilku czytelników było zainteresowanych dodatkowymi tematami (np. atakami lądowymi B-25), które nie zostały omówione, a od czasu do czasu pojawiają się komentarze sugerujące, że nie wszystkie książki Osprey utrzymują tę samą jakość.

(na podstawie 18 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

B-25 Mitchell Vs Japanese Destroyer: Battle of the Bismarck Sea 1943

Zawartość książki:

Bitwa na Morzu Bismarcka była jedną z najbardziej decydujących bitew morskich II wojny światowej, a to bogato ilustrowane opracowanie szczegółowo opisuje trzydniową walkę, która ukształtowała wynik wojny.

Przez pierwszy rok wojny na Pacyfiku podczas II wojny światowej USAAF były stosunkowo nieskuteczne przeciwko okrętom. Okręty wojenne w szczególności okazały się zbyt nieuchwytne dla konwencjonalnych bombardowań średniego poziomu. Ataki na wysokim pułapie marnowały bomby, a ataki torpedowe wymagały intensywnego szkolenia. Jednak pod koniec 1942 roku Piąte Siły Powietrzne opracowały nową broń i nowe taktyki, które były nie tylko skuteczne, ale i zabójcze. Oficer obsługi technicznej przydzielony do jednostki B-25 znalazł sposób na obsadzenie stanowiska bombardiera czterema karabinami maszynowymi kalibru 0,50 cala i przymocowanie dodatkowych czterech 0,50 cala po bokach bombowca, strzelających do przodu. Dodatkowo opracowano bombardowanie z pominięciem. Polegało ono na podchodzeniu do celu na wysokości masztu, lecąc wzdłuż jego długości. Jeśli bomby chybiły celu, eksplodowały w wodzie na tyle blisko, by zmiażdżyć burty. Technika ta działała doskonale w połączeniu ze "strafe'owanymi" B-25.

Przez pierwsze dwa miesiące 1943 roku eskadry doskonaliły tę taktykę. Następnie, na początku marca, Japonia próbowała wzmocnić swój garnizon w Lae na Nowej Gwinei za pomocą konwoju złożonego z 16 statków - ośmiu transportowców strzeżonych przez osiem niszczycieli. Piąte Siły Powietrzne zaatakowały konwój na Morzu Bismarcka. Do 5 marca wszystkie osiem transportowców i cztery niszczyciele zostały zatopione.

Niniejszy tom analizuje mechanikę bombardowania z pominięciem w połączeniu z bombardowaniem B-25, oceniając mocne i słabe strony walczących (B-25 kontra niszczyciel) oraz ujawniając wyniki ataków i powody, dla których taktyka USAAF była tak skuteczna.