Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka stanowi kompleksowe spojrzenie na programy eskorty bombowców YB-40 i XB-41 podczas II wojny światowej, szczegółowo opisując ich planowanie, modyfikacje, rozmieszczenie i wydajność. Chociaż jest dobrze zbadana i dobrze zilustrowana, niektórzy czytelnicy uważają, że brakuje jej głębi w niektórych obszarach i nie obejmuje wszystkich aspektów tematu.
Zalety:Dobrze zbadana, z dokładną dokumentacją i jasną narracją. Ilustracje i grafiki skutecznie uzupełniają tekst, poprawiając ogólną prezentację. Służy jako dobre źródło wprowadzające dla osób niezaznajomionych z tym konkretnym aspektem lotnictwa II wojny światowej.
Wady:Książka jest postrzegana jako pozbawiona głębi pod względem szczegółów walki i szerszych informacji kontekstowych. Niektórzy czytelnicy chcieli uzyskać więcej informacji na temat pokrewnych samolotów, takich jak B-29, i zauważyli, że osoby posiadające już wiedzę na temat bombowców z II wojny światowej mogą uznać, że książka nie wnosi wiele nowych informacji poza tym, co jest dostępne w istniejących źródłach.
(na podstawie 9 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
World War II Us Gunships: Yb-40 Flying Fortress and Xb-41 Liberator Bomber Escorts
Zawartość książki:
Przed pojawieniem się P-51 Mustang, USAAF planowało użyć ciężko uzbrojonych przerobionych Latających Fortec i Liberatorów do eskortowania formacji Ósmej Armii Powietrznej nad Niemcami. Jest to pierwsza historia ich rozwoju, roli i porażki, autorstwa eksperta historyka USAAF.
XB-40 i XB-41 były tajnymi, mało znanymi eksperymentalnymi modyfikacjami odpowiednio B-17F i B-24D w ciężko uzbrojone kanonierki bombowe, różnie określane jako "samoloty ochrony konwoju", "eskortowce bombowców" lub "samoloty eskortowe niszczycieli". Samoloty te zostały opracowane na początku wojny w odpowiedzi na brak myśliwca dalekiego zasięgu USAAF zdolnego do eskortowania i ochrony oblężonych regularnych formacji B-17 z Wielkiej Brytanii w głąb Niemiec. Niestety, okazało się, że te "ochroniarze" nie są w stanie chronić dużych formacji zgodnie z oczekiwaniami. Podczas ich budowy każdy z nich napotkał liczne opóźnienia w rozwoju i dostawie różnych dodatków i ulepszeń uzbrojenia, w szczególności wieżyczki podbródkowej Bendix. Będąc modyfikacjami bombowca, miały chronić; po dodaniu dział i amunicji stały się nadwagą, a także wyraźnie ciężkim ogonem, co powodowało problemy ze środkiem ciężkości. Rezultatem tych modyfikacji były ochraniacze, które nie miały osiągów bombowców, które miały chronić. Po zrzuceniu bomb, standardowa formacja B-17F powracająca z misji z łatwością wyprzedzała przeciążone eskortowce, które nie przenosiły bomb. YB-40 wziął udział w zaledwie 14 nijakich testowych misjach operacyjnych w połowie 1943 roku, po czym został wycofany ze służby.
XB-41 Liberator był jedynym w swoim rodzaju bombowcem eskortowym, który miał podobne problemy jak XB-40, ale nigdy nie doczekał się testów operacyjnych, zanim również został anulowany z powodu słabych osiągów w porównaniu do standardowych bombowców.
W ciągu ostatnich 75 lat zarówno XB-40, jak i XB-41 były opisywane tylko w kilku artykułach w czasopismach i Internecie. Korzystając z wielu wcześniej utajnionych dokumentów ze swojej dużej kolekcji mikrofilmów, w tej książce William Wolf przedstawia ich wcześniej niepublikowaną historię. Po raz pierwszy dogłębnie opisuje politykę, rozwój i związane z tym problemy obu typów eskorterów. Uzbrojenie każdego z nich jest szczegółowo opisane i przedstawione, a misje testowe YB-40 w służbie operacyjnej są zrelacjonowane na podstawie zapisów 92BG/327BG. Historia tych dwóch eskortowców jest opisana w kontekście bombardowań strategicznych USAAF i równoległego rozwoju i przedsięwzięć eskorty myśliwców podczas europejskiej wojny powietrznej.
