Above the Line: New Poems
Te wiersze pełne uważnej obserwacji i namiętnych uczuć głęboko odzwierciedlają dziedzictwo Indian Abenaki Josepha Bruchaca. Podobnie jak Thoreau, jest on skrupulatnym badaczem przyrody. Wyjątkowo jednak wnosi swoje własne kulturowe obawy do każdej obserwacji - nie tylko o zachowanie wrażliwej ekologii, ale także o zachowanie ciągłości kulturowej i potwierdzenie tradycji. W tej wspaniałej kolekcji można zaobserwować tak wiele rzeczy: starożytne ruiny wioski i lokalną myjnię samochodową.
Zimorodki i jastrzębie w locie.
Miejsca pochówku i cedrowy flet. W "Ostatnich wiązach" ubolewa nad atakiem holenderskiej choroby wiązów na te okazałe drzewa, ale potwierdza również ich dalsze istnienie: "Każdej wiosny zbieram gałęzie wiązów i małe drzewa ścięte przez ekipy drogowe usuwające linie energetyczne. Z ich kory moi synowie i ja robimy grzechotki i kosze, tace i miski. I wiem, że gdzieś w lesie pozostało kilka wysokich wiązów". " To klasyczny Bruchac, głos nadziei i obietnicy w mrocznych czasach.
