A Secret Vice: Tolkien o wymyślonych językach

Opinie czytelników

Książka „A Secret Vice” została dobrze przyjęta jako kompleksowa eksploracja zainteresowania Tolkiena wymyślonymi językami, z pouczającym wprowadzeniem i wartościową treścią dla fanów lingwistyki i opowiadania historii. Istnieją jednak krytyczne uwagi dotyczące jakości opakowania książki w momencie dostawy.

⬤ Wprowadzenie skutecznie ustanawia kontekst dla głównej treści.
⬤ Książka zawiera cenne spostrzeżenia na temat zamiłowania Tolkiena do języka i lingwistyki.
⬤ Jest polecana fanom, naukowcom i osobom zainteresowanym sztuką kreatywną.
⬤ Edycja jest chwalona za jasność, skupienie i szczegółowość bez zbędnego żargonu.
⬤ Treść jest uważana za obowiązkową dla kolekcjonerów i entuzjastów Tolkiena.

⬤ Kilka recenzji wspomina, że książka dotarła uszkodzona, co wskazuje na problemy z opakowaniem.
⬤ Wstęp jest postrzegany przez niektórych czytelników jako zbyt długi i wypełniony spoilerami, co skłania ich do jego pominięcia.
⬤ Książka została uznana za wysoce specjalistyczną, co może nie spodobać się wszystkim czytelnikom.

(na podstawie 17 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A Secret Vice: Tolkien on Invented Languages

Zawartość książki:

Pierwsze w historii krytyczne opracowanie mało znanego eseju Tolkiena, który ujawnia, w jaki sposób inwencja językowa ukształtowała powstanie Śródziemia i nie tylko, aż po Grę o tron George'a R. Martina.

J. Inwencja językowa Tolkiena była fundamentalną częścią jego twórczości, do tego stopnia, że w późniejszym okresie życia przypisywał istnienie swojej mitologii pragnieniu nadania swoim językom domu i ludom, które będą nimi mówić. Jak ujął to Tolkien w "A Secret Vice", "tworzenie języka i mitologii to powiązane ze sobą funkcje".

W latach trzydziestych Tolkien skomponował i wygłosił dwa wykłady, w których zgłębiał te dwa kluczowe elementy swojej sub-twórczej metodologii. Drugi z nich, przełomowy wykład Andrew Langa z lat 1938-9, "On Fairy-Stories", który wygłosił na Uniwersytecie St Andrews w Szkocji, jest dobrze znany. Jednak wiele lat wcześniej, w 1931 roku, Tolkien wygłosił wykład dla towarzystwa literackiego zatytułowany "A Hobby for the Home", w którym po raz pierwszy zaprezentował słuchaczom sztukę, z którą sam się zetknął i w którą był zaangażowany od najmłodszych lat: "konstruowanie wyimaginowanych języków w całości lub w zarysie dla rozrywki".

Rozmowa ta została zredagowana przez Christophera Tolkiena w celu włączenia jej jako "A Secret Vice" do The Monsters and the Critics and Other Essays i służy jako główna ekspozycja tolkienowskiej sztuki wymyślania języków. To nowe wydanie krytyczne, które zawiera wcześniej niepublikowane notatki i szkice Tolkiena związane z esejem, w tym jego "Esej o symbolice fonetycznej", w pewnym stopniu przyczynia się do ponownego otwarcia debaty na temat znaczenia inwencji językowej w mitologii Tolkiena i roli wyimaginowanych języków w literaturze fantasy.