40 sonetów

Opinie czytelników

Książka „The Sonnet Lives” autorstwa Dona Patersona spotkała się z różnymi recenzjami, z których wiele chwali kunszt i przystępność wierszy, podczas gdy inne krytykują niektóre utwory jako pozbawione głębi i zbyt uproszczone. Ogólnie rzecz biorąc, czytelnicy doceniają mistrzostwo Patersona w formie sonetu i jego umiejętność łączenia tradycyjnych stylów ze współczesnym stylem.

⬤ kunszt i umiejętne wykorzystanie metrum.
⬤ Przystępny i przejrzysty język w porównaniu do współczesnej poezji.
⬤ Angażujące tematy i silna głębia emocjonalna.
⬤ Innowacyjne wariacje na temat formy sonetu.
⬤ Inspirujące zarówno dla tradycjonalistów, jak i współczesnych poetów.

⬤ Niektóre wiersze są postrzegane jako doggerel lub pozbawione głębi.
⬤ Zakres tematyczny może wydawać się ograniczony; dominują ciemniejsze tony bez wystarczającej równowagi radości.
⬤ Kilku czytelników poczuło się rozczarowanych w porównaniu do oczekiwań opartych na recenzjach.

(na podstawie 15 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

40 Sonnets

Zawartość książki:

Ten zbiór, który zdobył nagrodę Costa Poetry Award w 2015 roku, jest pokazem oszałamiająco udanej adaptacji starożytnej struktury sonetu przez urodzonego w Dundee poetę.

Ten zbiór Dona Patersona, jego pierwszy od czasu nagrodzonego Forward Prize Rain w 2009 roku, to seria czterdziestu świetlistych sonetów. Niektóre z nich przybierają tradycyjną formę, podczas gdy inne eksperymentują z koncepcją sonetu czytelnika, ale wszystkie łączy liryczna inteligencja i muzyczny dar, który uczynił Patersona jednym z naszych najbardziej znanych poetów.

Adresowane do przyjaciół i wrogów, żywych i umarłych, dzieci, muzyków, poetów i psów, wiersze te są równie ambitne pod względem zakresu i zakresu tonalnego, jak i zakresu ich trosk. Tutaj głosy wołają do domu z zaciemnienia i śluzy powietrznej, jaskini burzowej i lodowiska, szopy na węgiel, wojny, autostrady, lasu i morza. Są to głosy sfrustrowane odległością i ciemnością, które rozbrzmiewają "dźwiękiem, który zanika z sykiem, / jak kieliszek, w którym rozdzwonił się jakiś przypadkowy deszcz, / teraz pełen swojej jedynej nuty, swojego samotnego wołania".

W 40 sonetach Paterson powraca do niektórych ze swoich głównych tematów - sprzeczności i dziwności, napięcia i transformacji, świata snów i podzielonej jaźni - w jednych z najpotężniejszych i formalnie pewnych wierszy w swojej karierze.