Żyd z Malty

Opinie czytelników

Recenzje użytkowników odzwierciedlają mieszankę uznania dla „Żyda z Malty” Christophera Marlowe'a jako ważnego dzieła dramatycznego o wartości historycznej i literackiej, wraz z krytyką dotyczącą trudności językowych i kwestii strukturalnych. Podczas gdy niektórzy czytelnicy uważają ją za interesującą i wciągającą, inni zmagają się z czytelnością i spójnością.

⬤ Wysokiej jakości wydanie przez Dover Thrift
⬤ dobrze opisane i cytowane
⬤ oferuje świetny wgląd w dramat i historię
⬤ wiele potężnych postaci i dramatycznych przemówień
⬤ interesująca lektura dla osób studiujących literaturę.

⬤ Język może być trudny do zrozumienia
⬤ niektórzy uważają, że fabuła jest słabo skonstruowana i brakuje przejść
⬤ brakuje numerów linii
⬤ niektóre wydania mogą nie być odpowiednie do studiowania
⬤ nie tak poetyckie jak dzieła Szekspira.

(na podstawie 13 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Jew of Malta

Zawartość książki:

Duch Machiavellego przewodzi Żydowi z Malty, w którym tytułowy bohater nieustannie knuje, aby utrzymać i rozszerzyć swoje wpływy polityczne i bogactwo. Barabas, wzór bezlitosnego zła, zaprzyjaźnia się i zdradza zarówno tureckich najeźdźców, jak i rdzennych Maltańczyków, podżega do pojedynku między zalotnikami o rękę swojej córki i dokonuje śmiertelnej zemsty na klasztorze zakonnic.

To arcydzieło teatru elżbietańskiego, będące jednocześnie tragedią i farsą, odzwierciedla społeczną i polityczną złożoność swojej epoki. Dramatyczna hybryda Christophera Marlowe'a rezonuje napięciami rasowymi, konfliktami religijnymi i intrygami politycznymi - wszystko to obfitowało w XVI-wiecznej Anglii. Dramaturg, który nasycił każdą ze swoich sztuk cynicznym humorem i mrocznym światopoglądem, czerpie ze stereotypów muzułmańskich i chrześcijańskich, a także żydowskich postaci, aby rzucić ironiczną perspektywę na wszystkie wierzenia religijne.

Przypuszcza się, że natychmiastowy sukces „Żyda z Malty” na scenie elżbietańskiej wpłynął na kolegę Marlowe'a, Williama Szekspira, do wykorzystania tego samego materiału źródłowego w „Kupcu weneckim”. Postać Barabasa jest pierwowzorem dobrze znanego Shylocka, a dramat o jego nikczemności pozostaje sam w sobie satyrycznym klejnotem.