Ocena:
Książka „Żyd kontra Żyd” autorstwa Samuela Freedmana bada złożoną dynamikę i podziały w amerykańskim judaizmie, przedstawiając różne historie ilustrujące konflikty między różnymi sektami i społecznościami żydowskimi. Podkreśla zarówno historyczne, jak i współczesne kwestie wpływające na amerykańskich Żydów, ostatecznie oferując wgląd w ich tożsamość i zmagania.
Zalety:Książka jest chwalona za dokładne badania, wciągającą fabułę i uczciwość autora w przedstawianiu różnych perspektyw. Jest uważana za wnikliwą i edukacyjną, dzięki czemu jest zalecaną lekturą zarówno dla Żydów, jak i nie-Żydów zainteresowanych zrozumieniem życia amerykańskich Żydów. Recenzenci doceniają zdolność Freedmana do splatania historycznych i współczesnych narracji, jednocześnie wyrażając współczucie dla tematów.
Wady:Krytycy wskazują, że książka może być powierzchowna w niektórych obszarach, brakuje jej głębi w krytycznej analizie niektórych kwestii i może wykluczać istotne aspekty żydowskiej różnorodności, takie jak społeczności sefardyjskie. Niektórzy recenzenci uważają, że tekst jest nieco wypełniony i kwestionują jego kompleksowy charakter jako ostatecznego studium, budząc obawy co do jego dziennikarskiego formatu. Kilku czytelników wyraziło również wątpliwości co do tego, że w ogóle nie otrzymali tej książki.
(na podstawie 15 opinii czytelników)
Jew vs. Jew: The Struggle for the Soul of American Jewry
W czasie, gdy amerykańscy Żydzi powinni czuć się bardziej bezpieczni i spójni niż kiedykolwiek, wojna domowa rozdziera ich społeczność. Kongregacje, dzielnice, a nawet rodziny opowiadają się po jednej ze stron w bitwach o żydowską tożsamość i żydowską autentyczność. Konflikt stawia fundamentalistów przeciwko sekularystom, denominacje przeciwko denominacjom, a nawet liberałów przeciwko konserwatystom w każdej gałęzi żydostwa.
Żyd kontra Żyd opowiada historię o tym, jak amerykańskie żydostwo coraz bardziej - i być może śmiertelnie - rozpada się w ciągu ostatnich czterdziestu lat.
Jew vs. Jew rozciąga się w czasie od 1960 do 2000 roku. Przemierza kraj od Florydy po Nową Anglię, od Los Angeles po Catskills w Nowym Jorku, od Cleveland po Denver, a także przekracza ocean do Izraela, aby pokazać, jak napięcia w państwie żydowskim rozpalają napięcia wśród amerykańskich Żydów. Punkty zapalne sięgają od standardów konwersji po rolę kobiet, od procesu pokojowego w Izraelu po klimat seksualny na kampusie Ivy League. Ale za nimi wszystkimi, jak pisze Samuel Freedman, kryją się wspólne przyczyny. Po pierwsze, Izrael nie jednoczy amerykańskich Żydów, lecz dzieli ich zarówno na gruncie politycznym, jak i religijnym. Po drugie, ani Ameryka, ani świat nie przedstawiają Żydom jednego wroga, przeciwko któremu mogliby się zjednoczyć. Po trzecie, i najważniejsze, nic w żydowskiej historii prześladowań, ucisku i wygnania nie przygotowało Narodu Wybranego na wyzwanie rzucone przez Amerykę, wyzwanie bycia wchłoniętym przez tolerancyjny i zróżnicowany naród, akceptowany tak dokładnie, że wskaźnik małżeństw międzyrasowych przekracza 50 procent.
Jew vs. Jew przedstawia czytelnikom niezapomniane miejsca i postacie. Freedman opisuje jedno z ostatnich lat w obozie syjonistycznym w Catskills, którego marka świeckiej żydowskości staje się przestarzała, ponieważ syjonizmowi udało się stworzyć Izrael. Opowiada historię ortodoksyjnych i reformowanych Żydów na przedmieściach Cleveland, którzy walczą o budowę kilku synagog - i, na głębszym poziomie, o to, czy celem żydowskiego życia powinna być jedność czy pluralizm. Portretuje Żyda z Florydy, który tak gwałtownie sprzeciwiał się porozumieniom pokojowym z Oslo, że podłożył bombę w synagodze, w której przemawiał Szimon Peres. Opowiada o kongregacji w Los Angeles, która spędziła trzy lata debatując nad tym, czy uhonorować biblijne matriarchinie w swojej liturgii. Poznajemy sąsiadów z Long Island, którzy nie mogą tolerować dzielenia nawet linii własności, ponieważ ich wersje żydowskiej tożsamości są tak nie do pogodzenia.
Jew vs. Jew to dzieło energicznego reportażu, przejrzystego pisania i intelektualnej ciekawości. I nawet jeśli stanowi kronikę rozgoryczonej i spolaryzowanej społeczności, odmawia opowiedzenia się po którejkolwiek ze stron lub wydania osądu. Zamiast tego, ze współczuciem i wnikliwością, Jew vs. Jew daje świadectwo.
