Życie bez dzieci: Opowiadania

Opinie czytelników

Ten zbiór opowiadań Roddy'ego Doyle'a, którego akcja rozgrywa się podczas pandemii Covid w Irlandii, zebrał mieszane recenzje. Czytelnicy doceniają jego głęboko poruszający styl pisania i wciągającą fabułę, która wywołuje szereg emocji i rezonuje z doświadczeniami lockdownu. Wielu uważa, że postacie są wiarygodne i wciągające, a ich ton jest pełen nadziei. Niektórzy uważają jednak, że opowiadania są lekkie i nie zapadają w pamięć, a jeden z recenzentów wyraził rozczarowanie tym konkretnym zbiorem.

⬤ Dobrze skonstruowane i emocjonalnie oddziałujące historie
⬤ wciągające i wiarygodne postacie
⬤ pełen nadziei ton pośród wyzwań pandemii
⬤ angażujący styl pisania, który rezonuje z czytelnikami
⬤ rozrywka i łatwość czytania.

⬤ Niektóre historie są uważane za lekkie i mniej wpływowe
⬤ jeden z recenzentów uznał, że ta kolekcja nie działa dla nich
⬤ użycie lokalnego żargonu zostało zauważone przez niektórych czytelników jako wyzwanie.

(na podstawie 12 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Life Without Children: Stories

Zawartość książki:

Błyskotliwie ciepły, dowcipny i poruszający portret naszego pandemicznego życia, opowiedziany w dziesięciu rozdzierających serce i podnoszących na duchu opowiadaniach.

Miłość i małżeństwo. Dzieci i rodzina. Śmierć i smutek. Życie dotyka każdego tak samo. Ale życie w zamknięciu zmienia nas samych.

W tych dziesięciu, pięknie poruszających opowiadaniach, laureat Nagrody Bookera Roddy Doyle maluje zbiorowy portret naszych dziwnych czasów. Mężczyzna przebywający za granicą błąka się po zaśmieconych ulicach Newcastle, podczas gdy wieści o wirusie w kraju zmuszają go do zastanowienia się nad kolejnym ruchem. Wyczerpana pielęgniarka stara się odpuścić, straciwszy ukochanego pacjenta w izolacji. Syn w średnim wieku, któremu zabroniono udziału w pogrzebie matki, budzi się z nadchodzącym kacem żalu.

Opowiedziane z charakterystycznym dla Doyle'a ciepłem, dowcipem i niezwykłym spojrzeniem na bogactwo, które leży u podstaw naszego spokojnego życia, Życie bez dzieci trafia w sedno tego, jak wszyscy radzimy sobie ze stratą, samotnością i przesuwaniem się historii pod naszymi stopami.