Ocena:
Książka otrzymuje mieszane recenzje od czytelników, szczególnie wśród fanów Gary'ego Numana. Podczas gdy niektórzy doceniają dogłębną analizę i zabawną narrację, inni krytykują ją za to, że jest pełna opinii, uboga w fakty i nieciekawa dla osób niebędących fanami. Kilka recenzji wspomina o błędach w tekście i pośpiechu.
Zalety:Dobrze opowiedziana, dogłębna analiza, rozrywka dla fanów Numana, elokwentne pisanie, wnikliwe spojrzenie na wpływ Gary'ego Numana na historię muzyki, nostalgiczne i wzruszające wspomnienia dla fanów.
Wady:Dużo opinii, mało faktów, kilka błędów merytorycznych, dla niektórych nudne i cienkie, mało pouczające dla nie-fanów, błędy w druku i pośpiech.
(na podstawie 11 opinii czytelników)
Understanding Gary Numan: The Machine Quartet (1978-1981)
Pierwsze analityczne studium pionierskiego angielskiego muzyka. Historyk Paul Sutton zaczyna od przeprowadzenia czytelnika przez niezwykle zabawną historię pionierów muzyki rockowej, śledząc ich wszystkich z powrotem do "delty błota Mississippi, skąd wyła pierwsza harmonijka ustna i skąd usłyszano pierwszy niebieski palec skubiący strunę", aby pokazać, że muzyka popularna była wyłącznie The Imitation Game, dopóki nie pojawił się Gary Numan ze swoim kwartetem Machine, czterema albumami, które całkowicie ożywiły rock and rolla.
"Muzyka Numana dodała tak wiele nowych nici DNA do puli genowej tego, co do tej pory było martwym błotem Mississippi, że efekt transformacji był natychmiastowy i trwały".
Najwięksi artyści, począwszy od Franka Zappy, Neila Younga i Alice Coopera, a skończywszy na mniej znaczących zespołach, takich jak Tears for Fears i Depeche Mode, przerwali swoje dotychczasowe dokonania i dodali do swojej twórczości lekcje wyciągnięte z twórczości Numana.
Sutton przygląda się wpływowi Davida Bowiego, Briana Eno, Kraftwerk i Johna Foxxa na Numana i dekonstruuje tajemnicze teksty Numana od pierwszego singla do czwartego albumu, aby odblokować sztukę i umysł pierwszej na świecie gwiazdy popu z zespołem Aspergera.
