Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka Posena analizuje tworzenie i wdrażanie doktryn wojskowych w Niemczech, Francji i Wielkiej Brytanii, zwłaszcza w kontekście II wojny światowej. Podkreśla znaczenie dostosowania doktryn wojskowych do ogólnych wielkich strategii i krytykuje porażki i sukcesy podejścia każdego kraju. Chociaż książka ta jest postrzegana jako klasyk w badaniach nad doktrynami wojskowymi, niektórzy czytelnicy zwracają uwagę na jej przestarzałość i użycie żargonu politycznego.
Zalety:Dogłębna analiza doktryn wojskowych i ich zgodności ze strategią narodową. Zapewnia jasny przegląd strategii wojskowych Niemiec, Francji i Wielkiej Brytanii podczas II wojny światowej. Polecana dla osób zainteresowanych teorią i historią wojskowości. Oferuje zwięzły punkt widzenia pozwalający zrozumieć złożone relacje historyczne.
Wady:Książka jest uważana za nieco przestarzałą, ponieważ została napisana w połowie lat 80-tych, z chęcią aktualizacji odzwierciedlającej zmiany po zimnej wojnie. Zawiera żargon polityczny, który może być trudny dla niektórych czytelników. Brak szczegółowych wyjaśnień poszczególnych faktów historycznych, co może ograniczać jej głębię.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Sources of Military Doctrine: France, Britain, and Germany Between the World Wars
Zawartość książki:
Barry R. Posen bada, w jaki sposób doktryna wojskowa nabiera kształtu i jaką rolę odgrywa w wielkiej strategii - zbiorze wojskowych, gospodarczych i politycznych środków i celów, za pomocą których państwo próbuje osiągnąć bezpieczeństwo.
Posen wyodrębnia trzy kluczowe elementy danej doktryny strategicznej: jej ofensywne, defensywne lub odstraszające cechy, integrację zasobów wojskowych z celami politycznymi oraz stopień innowacyjności wojskowej lub operacyjnej, którą zawiera. Następnie analizuje te elementy doktryny z perspektywy teorii organizacji i teorii równowagi sił, biorąc pod uwagę wpływ technologii i geografii.
Patrząc na międzywojenną Francję, Wielką Brytanię i Niemcy, Posen rzuca wyzwanie każdej teorii, aby wyjaśnić niemiecki Blitzkrieg, brytyjski system obrony powietrznej i doktrynę obronną armii francuskiej, często kojarzoną z Linią Maginota. To rygorystyczne studium porównawcze, w którym teoria równowagi sił wyłania się jako bardziej użyteczna, nie tylko pozwala nam odkryć ważne implikacje dla dzisiejszego badania strategii narodowej, ale także służy wyostrzeniu naszego zrozumienia początków II wojny światowej.
