Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Twilight in the Forbidden City” autorstwa Johnstona jest chwalona za wnikliwe przedstawienie ostatnich dni dynastii Mandżurów w Chinach. Jest doceniana za perspektywę historyczną i znaczenie dla zrozumienia współczesnych Chin. Istnieją jednak poważne obawy co do jakości reprintu, który wydaje się słabo wyprodukowany i mało czytelny.
Zalety:Fascynujący wgląd w ostatnią dynastię Mandżurów, oferuje kontekst historyczny dla zrozumienia współczesnych Chin, polecany dla osób zainteresowanych historią Chin lub planujących odwiedzić Chiny.
Wady:Jakość reprintu jest słaba, z problemami w czytelności i prezentacji; niektóre części tekstu są trudne do odczytania i nierówne.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Twilight in the Forbidden City
Zawartość książki:
W ramach olimpijskiego powitania gości w Chinach w 2008 roku Xiaomina Press prezentuje książkę o ostatnim cesarzu Chin. Ta książka jest niezbędną lekturą dla wszystkich odwiedzających Chiny Autor Sir Reginald Fleming Johnston był szkockim dyplomatą i wychowawcą Puyi, ostatniego cesarza Chin.
Johnston był naocznym świadkiem chińskich wydarzeń w kluczowych latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku. Johnston był jedynym obcokrajowcem w historii, któremu pozwolono wejść na wewnętrzny dwór dynastii Qing. Autor nosił wysokie tytuły cesarskie i mieszkał zarówno w Zakazanym Mieście, jak i w Nowym Pałacu Letnim.
W 1934 roku Johnston szukał rezydencji w Szkocji, do której mógłby się przenieść na emeryturę.
Znalazł dom na Eilean Righ, małej wyspie na Loch Craignish, około 9 mil (15 km) na północny zachód od Lochgilphead. Przeniósł się tam ze swoją ogromną biblioteką, która zawierała chińską encyklopedię w 1734 tomach i kompletną kolekcję buddyjskich pism świętych w 1500 tomach.
Twilight in the Forbidden City to w dużej mierze historia całego okresu, a nie wyłącznie portret ostatniego cesarza Chin. Zmierzch w Zakazanym Mieście został poprzedzony przez samego cesarza Hsuan-T'ung w 1931 r. Wybrany przez cesarzową Cixi na łożu śmierci, Puyi wstąpił na tron w wieku 2 lat i 10 miesięcy w grudniu 1908 r.
po śmierci swojego wuja 14 listopada. Wprowadzenie Puyi do cesarstwa rozpoczęło się, gdy urzędnicy pałacowi przybyli do jego rodzinnego domu, aby go zabrać. Puyi krzyczał i opierał się, gdy urzędnicy kazali eunuchom go podnieść.
Jego mokra pielęgniarka, Wen-Chao Wang, była jedyną osobą, która mogła go pocieszyć i dlatego towarzyszyła Puyi do Zakazanego Miasta. Puyi nie zobaczył swojej prawdziwej matki ponownie przez sześć lat.
Wychowanie Puyi nie sprzyjało wychowaniu zdrowego, zrównoważonego dziecka. Z dnia na dzień był traktowany jak bóg i nie potrafił zachowywać się jak dziecko. Dorośli w jego życiu, z wyjątkiem mokrej pielęgniarki, pani Wang, byli obcy, odlegli, zdystansowani i niezdolni do zdyscyplinowania go.
Gdziekolwiek poszedł, dorośli mężczyźni klękali na podłodze w rytualnym pokłonie, odwracając wzrok, dopóki nie przeszedł.
