Złamana greka

Opinie czytelników

Książka jest szczerą i nostalgiczną autobiografią, która bada doświadczenia autora z dzieciństwa jako imigranta pierwszego pokolenia w Birmingham w latach 70-tych i 80-tych, przeplatane jego miłością do muzyki pop. Podczas gdy wielu czytelników doceniło żywy język i emocjonalną głębię, niektórzy uważali, że narracja jest zbyt szczegółowa i czasami pobłażliwa.

⬤ Dobrze napisana, zabawna, nostalgiczna i wnikliwa
⬤ oferuje unikalne spojrzenie na dzieciństwo w rodzinie imigrantów
⬤ łączy historię muzyki z osobistymi anegdotami
⬤ przywołuje silne wspomnienia dla osób zaznajomionych z epoką
⬤ skutecznie oddaje relacje rodzinne i adaptacje kulturowe.

⬤ Nadmiernie szczegółowa i momentami pobłażliwa
⬤ niektórzy czytelnicy czuli, że straciła kierunek lub stała się nużąca pod koniec
⬤ głębia analizy muzyki może nie rezonować ze wszystkimi
⬤ okazjonalne postrzeganie nieszczerości ze względu na retrospektywną perspektywę doświadczeń z dzieciństwa.

(na podstawie 128 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Broken Greek

Zawartość książki:

„Czy masz czasem wrażenie, że muzyka, której słuchasz, tłumaczy ci twoje życie?”. '.

Kiedy rodzice Pete'a przeprowadzili się z Cypru do Birmingham w latach 60. w nadziei na lepsze życie, nie mieli pieniędzy i znali tylko trochę angielski. Otworzyli sklep z rybami i frytkami w Acocks Green. Great Western Fish Bar to miejsce, w którym Pete nauczył się o automatach na monety, męskich przekomarzaniach i brytyjskości.

Nieśmiały i introwertyczny Pete przestał mówić w wieku od 4 do 7 lat, a zamiast tego znalazł schronienie w słodko-gorzkim uścisku popowych piosenek, dzięki Top of the Pops i Dial-A-Disc. Od Brotherhood of Man do UB40, od ABBA do The Police, muzyka zapewniła mu siatkę bezpieczeństwa, której potrzebował, aby chronić go przed napięciami w życiu domowym. Pomagała mu również radzić sobie z wyzwaniami związanymi ze szkołą, przyjaźniami i fobiami, takimi jak wizyty u fryzjera, stanie w pobliżu wysokich budynków oraz Rod Hull i Emu.

Z każdym mijającym rokiem jego winny sekret stawał się dla niego coraz bardziej przerażający: jego rodzice byli Grekami, ale wszystkie rzeczy, które go ekscytowały, były brytyjskie. A co było motorem tej świadomości? „Sugar Baby Love”, »Don't Go Breaking My Heart«, »Tragedy«, »Silly Games«, »Going Underground«, »Come On Eileen« i każdy inny nieodparcie ekscytujący hit z list przebojów, rozbrzmiewający z radia w sklepie z chipsami.

Nigdy wcześniej próby i udręki dorastania oraz ludzka potrzeba poczucia przynależności nie były tak przejmująco i humorystycznie przedstawione.