Ocena:
Książka „The Earth is Red” autorstwa Roberty Carol Harvey zawiera szczegółowe i naukowe badanie historii tego, jak rdzenne ziemie zostały przejęte za pomocą różnych mechanizmów, w tym uzasadnień prawnych, religijnych i ekonomicznych. Podkreśla niszczycielski wpływ europejskiego kolonializmu na kultury rdzennych Amerykanów i stara się zwrócić uwagę na te historyczne niesprawiedliwości.
Zalety:Książka jest chwalona za rygorystyczne badania, szczegółową dokumentację i otwierające oczy rewelacje na temat historii kradzieży ziemi rdzennej ludności. Jest uważana za istotną dla studiów wyższych na temat historii Indian amerykańskich i oferuje wiele oryginalnych cytatów z postaci historycznych. Recenzenci chwalą zdolność Harveya do wplatania perspektywy rdzennych Amerykanów w narrację i podkreślania bieżących kwestii prawnych wynikających z historycznych niesprawiedliwości.
Wady:Niektóre recenzje mogą sugerować, że gęstość i naukowy charakter książki sprawiają, że jest ona odpowiednia przede wszystkim dla studentów i naukowców, a nie dla zwykłych czytelników. Duży nacisk na dokumentację historyczną może stanowić wyzwanie dla osób niezaznajomionych z tematem.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
The Earth Is Red: The Imperialism of the Doctrine of Discovery
W 1823 r. Prezes Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych John Marshall, opierając się na analizie zwyczajów, a nie prawa precedensowego, ogłosił "Doktrynę Odkrycia" jako najwyższe prawo ziemi w sprawie Johnson przeciwko M'Intosh.
Ta "doktryna" głosiła, że każdy europejski naród, który jako pierwszy "odkrył" ziemię, a następnie nie był rządzony przez chrześcijańskiego księcia lub lud, mógł rościć sobie prawo własności. Od czasów prezydenta Waszyngtona było przesądzone, że dziedzictwem Ameryki będzie imperium kontynentalne. Rdzenni mieszkańcy tego Nowego Świata, jak go nazywano, byli zwykłą przeszkodą, którą należało wyeliminować lub usunąć z drogi osadników kolonialnych w ich ekspansji na zachód od wybrzeża do wybrzeża.
Sprawa Johnsona była następstwem wcześniejszej opinii Chief Justice Marshall z 1810 roku, zgodnie z którą stany były właścicielami całej ziemi w swoich granicach, niezależnie od tego, czy była ona zamieszkana przez rdzenną ludność. Doprowadziło to południowe stany do sprzedaży rdzennej ziemi, uchwalenia przepisów włączających ją do ich hrabstw i uchylenia suwerenności narodowej rdzennej ludności.
Rząd federalny stanął w obliczu realnej groźby odłączenia się tych południowych stanów od unii, jeśli ich grabież ziemi zostanie udaremniona. Przekształcenie rdzennej ludności w dzierżawców ich ziemi ułatwiło złamanie uroczystych traktatów, które rząd zawarł z suwerennymi państwami. Umożliwiło to przejęcie milionów akrów ziemi.
To, co nastąpiło później, to utrata rdzennych mieszkańców, ziemi, zwierzyny i cennych zasobów naturalnych, a także nałożenie przez rząd federalny brutalnych sankcji gospodarczych i destrukcyjnej polityki asymilacji. W ten sposób Stany Zjednoczone nabyły imperium na wyprzedaży, po zaniżonych cenach lub w ogóle bez odszkodowania, co ułatwiły decyzje Chief Justice Marshall w dwóch haniebnych, udawanych sprawach.
