
All That Glitters Is Ours: The Theft of Indian Mineral Resources
U. Amerykański generał Pope w 1878 roku stwierdził, że absolutnie konieczne jest, aby narody indiańskie zdały sobie sprawę z premedytacji i obliczonej determinacji Stanów Zjednoczonych, aby wywłaszczyć „dzikusa” i zająć jego ziemie oraz że „jest pewne, że większa część kraju, do którego rości sobie prawa, w jakiś sposób przejdzie w posiadanie białej rasy”.
Nienasycone dążenie do stworzenia kontynentalnego imperium zaowocowało powstaniem żelaznego trójkąta, w którym rząd federalny, wojsko i wielki biznes współpracowały w celu kradzieży indiańskich ziem mineralnych. Świadomie i z premedytacją wypuścili pionierskich strażników, by zawładnęli indiańskimi zasobami. Komisarz ds.
Indian J. Q.
Smith napisał w 1876 roku: „Wszędzie tam, gdzie w indiańskim rezerwacie znajduje się dobra ziemia, drewno lub minerały, podnieca się chciwość białego człowieka i rozpoczyna się ciągła walka o wywłaszczenie Indianina, w której zwykle zwycięża chciwość i determinacja białego człowieka”. „Uciekano się do każdej sztuki, podstępu i urządzenia pozbawionego skrupułów pirata lądowego” - upominał pułkownik Preston.
Jednak to brutalne działania wojenne, masakry, choroby i głód zdziesiątkowały populacje Indian, pozostawiając ich bez środków do życia, a ich miejsce zajęli potentaci przemysłowi, baronowie drzewni, magnaci mineralni i inwestorzy kapitałowi czerpiący zyski z „dzikich” minerałów we wnętrznościach Ziemi.