Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje książki Howarda Gardnera ujawniają mieszany odbiór. Podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają jego pomysły na edukację i rozwój inteligencji, inni krytykują brak głębi, jasności i filozoficznych podstaw w jego argumentach. Istnieje zauważalny podział na tych, którzy uważają jego pracę za przełomową i tych, którzy postrzegają ją jako powierzchowną lub zbyt szeroką.
Zalety:⬤ Gardner jest uznawany za wiodącego myśliciela w dziedzinie edukacji i inteligencji, z odważną wizją poprawy społeczeństwa.
⬤ Książka jest uważana za niezbędną dla nauczycieli, rodziców i decydentów poszukujących wglądu w teorię edukacji.
⬤ Zachęca do zróżnicowanego podejścia do edukacji, uznając znaczenie alternatywnych ścieżek edukacyjnych.
Wady:⬤ Pisanie jest krytykowane za niejasność i brak konkretów, z zawyżonym językiem i niejasnymi terminami.
⬤ Niektórzy twierdzą, że książka nie odnosi się odpowiednio do różnic indywidualnych i dynamiki społecznej w uczeniu się.
⬤ Pojawiają się zarzuty, że Gardner nadmiernie upraszcza złożone kwestie, ignorując jednocześnie rolę tradycyjnych treści związanych z umiejętnością czytania i pisania.
⬤ Krytycy postrzegają Gardnera bardziej jako publicystę niż poważnego myśliciela i kwestionują oryginalność jego pomysłów.
(na podstawie 7 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Disciplined Mind: What All Students Should Understand
Zawartość książki:
Ta błyskotliwa i rewolucyjna teoria inteligencji wielorakich ponownie analizuje cele edukacji, aby wspierać bardziej wykształcone społeczeństwo dla przyszłych pokoleń.
Koncepcja inteligencji wielorakich Howarda Gardnera została okrzyknięta być może najgłębszym wglądem w edukację od czasu prac Jerome'a Brunera, Jeana Piageta, a nawet Johna Deweya. Tutaj, w The Disciplined Mind, Garner łączy wątki swoich poprzednich prac i wykracza poza takie kwestie, jak czartery, vouchery, związki zawodowe i akcja afirmatywna, aby zbadać szersze kwestie tego, co stanowi wykształconą osobę i jak można to osiągnąć dla wszystkich uczniów. Gardner elokwentnie argumentuje, że celem edukacji K-12 powinno być zwiększenie głębokiego zrozumienia przez uczniów prawdy (i fałszu), piękna (i brzydoty) oraz dobra (i zła) zdefiniowanych przez ich różne kultury.
Badając teorię ewolucji, muzykę Mozarta i lekcje Holokaustu jako zestaw przykładów, które oświetlają naturę prawdy, piękna i moralności, The Disciplined Mind przewiduje, w jaki sposób młodsze pokolenia sprostają wyzwaniom przyszłości - zachowując tradycyjne cele "humanitarnej" edukacji. Ostatecznym celem Gardnera jest stworzenie wykształconego pokolenia, które rozumie świat fizyczny, biologiczny i społeczny w ich własnym kontekście, a także w szerszym światopoglądzie.
Ale nawet gdy Gardner przekonująco argumentuje zalety swojego podejścia, zdaje sobie sprawę z trudności w opracowaniu jednej uniwersalnej, idealnej formy edukacji. Starając się pogodzić sprzeczne punkty widzenia na edukację, proponuje stworzenie sześciu różnych ścieżek edukacyjnych, które, gdy zostaną połączone, mogą zaspokoić troskę ludzi o uczenie się uczniów i ich bardzo rozbieżne poglądy na temat wiedzy i ogólnego zrozumienia.
