Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Too Bright to See” to urzekający zbiór wierszy, który zaprasza czytelników do głębokich chwil człowieczeństwa i kreatywnego opowiadania historii. Prezentuje unikalny styl Bootha, łącząc prozę i poezję, i oferuje szereg tematów, które wywołują zarówno refleksję, jak i przyjemność.
Zalety:⬤ Dobrze skonstruowana i osobista poezja
⬤ wciągająca i czytelna dla wszystkich odbiorców
⬤ sprytne użycie języka, który miesza prozę i poezję
⬤ szeroka tematyka
⬤ pomysłowy i wielowarstwowy
⬤ optymistyczny duch
⬤ zaprasza czytelników do oszałamiających chwil relacji międzyludzkich.
Wady:Niektórzy czytelnicy mogą uznać niektóre wiersze za niekonwencjonalne, takie jak te z nieliniową fabułą lub konkretnymi tematami (np. relacje związane z paleniem).
(na podstawie 6 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Too Bright to See
Zawartość książki:
"Debiutancki zbiór poezji Davida Bootha to odważny taniec, który zręcznie przenosi czytelnika przez serię nieoczekiwanych i emocjonalnych narracji, z których niektórych nie mogę się otrząsnąć i nie spodziewam się tego w najbliższym czasie".
Adrian Todd Zuniga, autor Collision Theory i twórca Literary Death Match.
"Ten debiutancki zbiór łączy w sobie opanowanie fabuły pisarza fikcji z pasją poety do języka i linii. Zamiast ograniczać rozedrgany umysł ludzkości, ta książka współpracuje z nim, na zmianę prowadząc i będąc prowadzoną. Narrator wkracza w opowieść, przesuwając jej elementy niczym meble. Trzecioosobowa proza gwałtownie skręca w lewo w eliptyczny pierwszoosobowy wiersz. Fragmenty języka pojawiają się na marginesach, odmawiając wchłonięcia lub wyrzucenia. Z wirtuozerską zręcznością Booth maluje nas w całej naszej świetlistości i cieniu, zapraszając nas do ostatecznego, pełnego zamieszkania w naszej ekstrawaganckiej wyobraźni, jak dziecko, które wkracza we wschodzące słońce na hipopotamie. Praca Bootha niesie nas w kierunku horyzontu zbyt jasnego, by go dostrzec".
Sarah Rosenthal, autorka Lizard
"Debiutancki zbiór Davida Bootha, Too Bright To See, oferuje niespodziankę za niespodzianką na każdej stronie. Odrzucając ograniczone i ograniczające definicje gatunkowe, Booth daje swojej wyobraźni swobodniejszy, szerszy zakres, wykorzystując różnorodne formy, gatunki i stany istnienia. Po drodze rozstawia matę powitalną dla głębokiej i poruszającej obsady postaci: przyjaciół, kochanków, opiekunów, Pucka, szóstoklasistów, babć, Harry'ego Haya, świętego pieszego, Gildy Radner i wielu innych. W wierszu wyobrażającym Bacha jako małego chłopca, opisuje utwór muzyczny jako "czasami uroczysty, czasami radosny, często żarliwy i zawsze przewracający ludzkość", co jest trafnym opisem lirycznego pisania w całej książce. O postaciach, które wyczarowuje, Booth pisze: "Dobrze ich widzieć. Dobrze jest widzieć wszystkich". Oto pisarz stojący przy otwartych drzwiach, gotowy nas wpuścić. Jesteśmy gotowi wejść do środka.
Toni Mirosevich, laureatka Lambda Literary Award i autorka książki The Takeaway Bin.
