Zasady ekonomii politycznej

Opinie czytelników

Książka przedstawia ważne idee ekonomiczne przypisywane Johnowi Stuartowi Millowi, a niektórzy recenzenci chwalą jej znaczenie i spostrzeżenia. Pojawiają się jednak skargi dotyczące tego, że jest to skrócona wersja, jej żmudność w niektórych częściach oraz obawy dotyczące jej autorstwa i układu.

Książka jest uważana za bardzo trafną, zawierającą solidne, współczujące i racjonalne idee ekonomiczne, które powinny zostać zrewidowane w dzisiejszych czasach. Dostarcza interesujących odpowiedzi na podstawowe problemy ekonomiczne i angażuje się w główne teorie ekonomiczne tamtych czasów.

Książka jest skrócona, co nie zostało jasno zakomunikowane kupującym. Niektóre fragmenty są uważane za nużące i są oparte na wydaniu, które może pomijać ważne poprawki. Ponadto istnieją obawy dotyczące jej układu i czytelności.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Principles of Political Economy

Zawartość książki:

Standardowy podręcznik ekonomii przez ponad pokolenie, Zasady ekonomii politycznej Johna Stuarta Milla (1848) był tak naprawdę syntezą pomysłów jego poprzedników, jak i oryginalnym traktatem ekonomicznym. Będąc pod silnym wpływem prac Davida Ricardo, a także czerpiąc pomysły od Adama Smitha i Thomasa Malthusa, Mill systematycznie pokazywał, jak ważne koncepcje ekonomiczne można zastosować w rzeczywistych sytuacjach.

Kładąc nacisk na realizm, Mill wyprowadził ekonomię ze sfery abstrakcji i umieścił ją w kontekście społeczeństwa. Na przykład, przekonująco argumentował, że płace, czynsz i zysk niekoniecznie są wyrazem niezmiennych praw, które są niezależne od społeczeństwa. W rzeczywistości są one raczej wynikiem instytucji społecznych i jako takie mogą zostać zmienione, jeśli członkowie społeczeństwa przełamią tradycyjne nawyki instytucjonalne.

Odzwierciedlając swoją utylitarną filozofię społeczną, Mill zasugerował, że ulepszenia społeczne są zawsze możliwe. Zaproponował więc modyfikację czysto leseferystycznego systemu, opowiadając się za protekcjonizmem handlowym i regulacją godzin pracy pracowników z korzyścią dla przemysłu krajowego i dobrobytu pracowników.

W takich cechach wykazywał skłonność do socjalizmu. Podsumowując swój cel dla tej ogromnej pracy, Mill powiedział później w swojej Autobiografii (1873), że chciał "zjednoczyć największą indywidualną wolność działania, ze wspólną własnością surowców na świecie i równym udziałem wszystkich w korzyściach płynących ze wspólnej pracy".

Dla każdego, kto interesuje się historią ekonomii lub historią idei, to przełomowe dzieło klasycznej ekonomii stanowi stymulującą i pod wieloma względami wciąż bardzo aktualną lekturę.