Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Managing Humans” autorstwa Michaela Loppa to zbiór esejów, które łączą humor i wnikliwość w zarządzaniu i pracy w zespołach programistycznych. Choć oferuje praktyczne porady i jest wciągająca, niektórzy czytelnicy uważali, że brakuje jej głębi i spójności, a ton może stać się negatywny. Jest ona postrzegana jako korzystna zarówno dla menedżerów, jak i członków zespołu, którzy chcą poprawić swoje interakcje w miejscu pracy.
Zalety:Książka jest interesująca, dowcipna i zawiera praktyczne, wnikliwe porady w strawnych fragmentach. Czytelnicy doceniają jej humorystyczne podejście do wyzwań związanych z zarządzaniem i możliwość zastosowania jej do różnych ról w zespołach programistycznych. Wielu uznało ją za świetne źródło wiedzy na temat dynamiki zespołu i doskonalenia umiejętności zarządzania.
Wady:Niektórzy użytkownicy krytykowali książkę za brak poparcia w badaniach, powtarzające się negatywne opinie i brak spójności w narracji. Inni uważali, że książka czasami błądziła i nie zapewniała wystarczającej głębi w ważnych kwestiach. Niektórzy stwierdzili, że humor w niej nie pasuje i uznali niektóre materiały za słabo dopracowane.
(na podstawie 67 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Managing Humans: Biting and Humorous Tales of a Software Engineering Manager
Zawartość książki:
Managing Humans to wybór najlepszych esejów Michaela Loppa z jego popularnej strony internetowej Rands in Repose(www.randsinrepose.com). Lopp jest jednym z najbardziej poszukiwanych menedżerów IT w Dolinie Krzemowej i czerpie ze swoich doświadczeń w Apple, Netscape, Symantec i Borland.
Wśród jego fanów jest niezrównany Joel Spolsky (autor Joel on Software), który jako pierwszy zasugerował tę książkę. Książka ta ujawnia wiele różnych podejść do tworzenia innowacyjnych, szczęśliwych zespołów programistycznych.
Obejmuje ona radzenie sobie z konfliktami, zarządzanie skrajnie różnymi typami osobowości, wprowadzanie innowacji do szalonych harmonogramów produktów oraz zastanawianie się, jak zbudować trwałą i użyteczną kulturę inżynieryjną. Eseje są kąśliwe, zabawne i zawsze pouczające.
