Zaginiony świat potopu: Mitologia, teologia i debata o potopie

Opinie czytelników

Książka przedstawia świeże spojrzenie na biblijną historię potopu, badając jej kontekst w starożytnych tekstach i kulturze Bliskiego Wschodu. Zachęca czytelników do pogodzenia biblijnych relacji z naukowym zrozumieniem, przedstawiając zniuansowaną interpretację Księgi Rodzaju. Choć książka oferuje wciągające spostrzeżenia i przemyślaną analizę, otrzymała mieszane recenzje dotyczące jej argumentacji i organizacji.

⬤ Oferuje błyskotliwe i wnikliwe przemyślenie historii potopu.
⬤ Angażuje czytelników naukowym podejściem, które szanuje zarówno naukę, jak i religię.
⬤ Zapewnia interesujące perspektywy z dobrze skonstruowanymi propozycjami.
⬤ Świetnie nadaje się do zrozumienia kontekstu narracyjnego Starego Testamentu.
⬤ Prezentuje fascynującą eksplorację archaicznych i współczesnych interpretacji.

⬤ Niektórzy czytelnicy uznali prezentację za rozczarowującą i pozbawioną solidnych przykładów.
⬤ Argumenty mogą wydawać się jednostronne, lekceważące tradycyjne interpretacje.
⬤ Część tekstu pozostawiła niektórych recenzentów niezdecydowanych lub zdezorientowanych.
⬤ Długotrwały format może negatywnie wpływać na przejrzystość dla niektórych czytelników.

(na podstawie 47 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Lost World of the Flood: Mythology, Theology, and the Deluge Debate

Zawartość książki:

„Potop trwał na ziemi czterdzieści dni, a wody wzmogły się i uniosły arkę, która wzniosła się wysoko nad ziemię (...), a arka unosiła się na powierzchni wód” (Rdz 6:17-18 NRSV).

W dzisiejszych czasach opis potopu z Księgi Rodzaju był badany i analizowany w poszukiwaniu odpowiedzi na pytania naukowe, apologetyczne i historyczne. Jest to tekst, który wywołał „geologię potopu”, napędził poszukiwania pozostałości arki na górze Ararat i zainspirował pełnowymiarową replikę arki Noego w parku rozrywki. Niektórzy twierdzą, że sama prawdziwość Pisma Świętego zależy od konkretnego odczytania narracji o potopie. Ale czy rozumiemy, co czytamy?

Longman i Walton zachęcają nas, abyśmy zapytali, co autor biblijny mógł powiedzieć swojej starożytnej publiczności. Nasze dążenie do ponownego odkrycia biblijnego potopu wymaga odłożenia na bok naszych własnych założeń kulturowych i interpretacyjnych oraz odwiedzenia odległego świata starożytnego Bliskiego Wschodu. Odpowiedzialna interpretacja wymaga cierpliwego badania tekstu w jego starożytnym kontekście językowym, literackim i myślowym. A gdy powrócimy z tamtego zaginionego świata do naszego własnego, będziemy musieli zapytać, czy nauka geologiczna wspiera pojęcie geologii potopu.

Czytanie Longmana i Waltona to stawianie naszych stóp na twardszym gruncie interpretacyjnym. Nie próbując odpowiedzieć na wszystkie nasze pytania, podnoszą mgłę nowoczesności i pozwalają światłu słonecznemu ujawnić prawdziwe kontury tekstu. Podobnie jak inne książki z serii Zaginiony świat, Zaginiony świat potopu jest pouczającą i pouczającą podróżą w kierunku bardziej odpowiedzialnego czytania ponadczasowej biblijnej narracji.

Książki z serii Zaginiony Świat podążają za wzorem wyznaczonym przez badacza Biblii Johna H. Waltona, wnosząc świeżą, uważną lekturę hebrajskiego tekstu i wiedzę o starożytnej literaturze Bliskiego Wschodu do przystępnej dyskusji na dany temat biblijny przy użyciu szeregu logicznych propozycji.