Zaginiony świat

Opinie czytelników

Zaginiony świat autorstwa Sir Arthura Conan Doyle'a to klasyczna powieść przygodowa z bogatymi postaciami i wciągającą fabułą z udziałem odkrywców na pełnym dinozaurów płaskowyżu w Ameryce Południowej. Choć wielu czytelników docenia jej pomysłową fabułę i historyczne znaczenie, niektórzy krytycy zwracają uwagę na przestarzały język i tematy odzwierciedlające epokę.

Bogaty rozwój postaci, wciągająca fabuła, połączenie nauki i fantasy, silne poczucie przygody, historyczne znaczenie jako prekursor współczesnych opowieści o dinozaurach i nostalgiczne doświadczenie czytelnicze dla fanów klasycznej literatury.

Przestarzały i seksistowski język, elementy rasizmu i niewygodne portrety dla współczesnych czytelników, niektóre wydania mogą zawierać nieistotne ilustracje, a niektóre elementy wydają się archaiczne lub niewrażliwe na dzisiejsze standardy.

(na podstawie 1464 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Lost World

Zawartość książki:

The Lost World to powieść science fiction autorstwa brytyjskiego pisarza Sir Arthura Conan Doyle'a, opublikowana przez Hodder & Stoughton w 1912 roku, dotycząca wyprawy na płaskowyż w dorzeczu Amazonki w Ameryce Południowej, gdzie wciąż żyją prehistoryczne zwierzęta. Pierwotnie był publikowany seryjnie w Strand Magazine i ilustrowany przez urodzonego w Nowej Zelandii artystę Harry'ego Rountree w miesiącach kwiecień-listopad 1912 roku. Postać profesora Challengera została wprowadzona w tej książce. Powieść opisuje również wojnę między rdzenną ludnością a okrutnym plemieniem małpopodobnych stworzeń.

Idea prehistorycznych zwierząt, które przetrwały do dnia dzisiejszego, nie była nowa, ale została już wprowadzona przez Juliusza Verne'a w Podróży do wnętrza Ziemi. W książce Juliusza Verne'a, opublikowanej w 1864 roku, stworzenia żyją pod ziemią w podziemnym morzu i wokół niego.

W 1915 roku rosyjski naukowiec Vladimir Obruchev stworzył własną wersję motywu "zaginionego świata" w powieści Plutonia, która umieszcza prehistoryczne gatunki w fikcyjnej przestrzeni wewnątrz wydrążonej Ziemi połączonej z powierzchnią przez otwór na rosyjskiej dalekiej północy. W 1916 roku Edgar Rice Burroughs opublikował "Krainę, o której czas zapomniał". Jego "zaginiony świat" został odkryty przez niemieckich marynarzy podwodnych na Antarktydzie.

Oprócz nadania tytułu temu podgatunkowi, tytuł pracy Doyle'a został ponownie wykorzystany przez Michaela Crichtona w jego powieści z 1995 roku Zaginiony świat, sequelu Parku Jurajskiego, oraz jego filmowej adaptacji, Zaginiony świat: Jurassic Park. Dwóch bohaterów powieści Crichtona wspomina paleontologa Johna Roxtona.... (wikipedia.org)