Żaden obywatel nie pozostał w tyle

Opinie czytelników

„No Citizen Left Behind” Meiry Levinson to prowokująca do myślenia eksploracja edukacji obywatelskiej w Stanach Zjednoczonych, w szczególności koncentrująca się na »luce obywatelskiej« dotykającej ubogich i mniejszościowych uczniów. Książka łączy filozofię polityczną autorki z jej doświadczeniami w nauczaniu, aby podkreślić potrzebę reform w edukacji obywatelskiej i klimacie szkolnym w celu wspierania demokratycznego zaangażowania.

Książka jest dobrze napisana i prowokuje do myślenia, łącząc akademickie spostrzeżenia z osobistymi doświadczeniami. Levinson skutecznie opowiada się za poprawą edukacji obywatelskiej, zwłaszcza w społecznościach pozbawionych praw obywatelskich, i przedstawia praktyczne rozwiązania w ramach koncepcji „Action Civics”. Jest to ważna lektura dla nauczycieli i innych osób zainteresowanych demokracją.

Niektórzy czytelnicy uznali książkę za mało wciągającą i przejrzeli ją pobieżnie. Niektórzy uważali, że nie oferuje ona konkretnych rozwiązań dla poruszanych problemów, co sugeruje, że może być ona bardziej odpowiednia dla osób już zainteresowanych edukacją obywatelską niż dla ogółu odbiorców.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

No Citizen Left Behind

Zawartość książki:

Ucząc w całkowicie czarnym gimnazjum w Atlancie, Meira Levinson zdała sobie sprawę, że indywidualne samodoskonalenie uczniów niekoniecznie pozwoli im przezwyciężyć głęboką marginalizację w amerykańskim społeczeństwie. Dzieje się tak ze względu na lukę w upodmiotowieniu obywatelskim, która jest równie haniebna i antydemokratyczna, jak luka w osiągnięciach akademickich, na którą ukierunkowane jest No Child Left Behind.

No Citizen Left Behind przekonuje, że uczniów należy uczyć, jak bezpośrednio zmieniać relacje władzy poprzez działania polityczne i obywatelskie. Opierając się na teorii politycznej, badaniach empirycznych i własnym doświadczeniu, Levinson pokazuje, w jaki sposób de facto segregowane szkoły miejskie mogą i muszą znajdować się w centrum tej walki. Odzyskanie obywatelskich celów szkół publicznych zajmie więcej niż tylko dostosowanie programu nauczania.

Levinson wzywa szkoły do przerobienia edukacji obywatelskiej. Szkoły powinny uczyć zbiorowego działania, otwarcie dyskutować o rasistowskich wymiarach obywatelstwa i prowokować uczniów poprzez angażowanie ich pasji przeciwko współczesnym niesprawiedliwościom.

Uczniowie muszą również mieć częste okazje do podejmowania działań obywatelskich i politycznych, w tym w samej szkole. Aby zbudować prawdziwie egalitarne społeczeństwo, musimy odrzucić mity o obywatelskiej identyczności i umożliwić wszystkim młodym ludziom zabranie głosu.

Levinson rzuca wyzwanie nie tylko nauczycielom, ale wszystkim, którym zależy na sprawiedliwości, różnorodności i demokracji.