Zaczarowana stodoła

Opinie czytelników

Zaczarowana stodoła to ukochana klasyczna opowieść, która podkreśla tematy nadziei, odporności i znaczenia rodziny. Główna bohaterka, Shirley Hollister, staje w obliczu poważnych wyzwań, ale zachowuje optymizm, szukając nowego domu dla swojej rodziny. W trakcie całej historii bohaterowie przeżywają przygody, które prowadzą do nieoczekiwanych błogosławieństw, a wszystko to w czarującym wiejskim tle.

Czytelnicy doceniają uroczą narrację książki, silną bohaterkę i podnoszące na duchu, zdrowe tematy. Wielu uważa, że styl pisania jest czarujący i przypomina prostsze, bardziej moralistyczne czasy. Historia została opisana jako słodki romans z elementami przygody, co czyni ją pocieszającą lekturą.

Niektórzy czytelnicy krytykują tempo, w szczególności szczegółowe opisy renowacji stodoły, które uważają za nużące. Ponadto pojawiają się komentarze na temat zbyt uproszczonej mowy dziecka używanej dla postaci i znacznego nacisku na tematy religijne, które mogą nie spodobać się wszystkim czytelnikom. Niektórzy zauważyli, że styl pisania może wydawać się przestarzały w porównaniu do współczesnej literatury.

(na podstawie 480 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Enchanted Barn

Zawartość książki:

Grace Livingston Hill (16 kwietnia 1865 - 23 lutego 1947) była powieściopisarką z początku XX wieku, piszącą zarówno pod swoim prawdziwym nazwiskiem, jak i pseudonimem Marcia Macdonald. Napisała ponad 100 powieści i liczne opowiadania. Jej postacie były najczęściej młodymi chrześcijankami lub stawały się chrześcijankami w ramach opowieści.

Kariera pisarska Hill rozpoczęła się jako dziecko w latach siedemdziesiątych XIX wieku, pisząc opowiadania do cotygodniowej publikacji dla dzieci jej ciotki, The Pansy. Jej pierwszym opowiadaniem wydrukowanym w formie książki było The Esselstynes, które zostało opublikowane w 1877 roku jako część "Mother's Boys and Girls Library" przez D. Lothrop & Company.

A Chautauqua Idyl, jej pierwsza książka jako młodej osoby dorosłej, została napisana w 1887 roku, aby zarobić wystarczająco dużo pieniędzy na rodzinną wycieczkę z domu na Florydzie na letnie spotkanie Chautauqua w Chautauqua w Nowym Jorku. Ta ilustrowana alegoria spotkania w Chautauqua, organizowanego przez kwiaty, drzewa i zwierzęta, została opublikowana na czas, aby mogła być oferowana na sprzedaż tego lata i przyniosła wystarczające dochody, aby zabrać tam rodzinę. Na początku lat 90. XIX wieku ukazało się kilka książek napisanych we współpracy z rodziną, a także jej jedyna książka dla dzieci, A Little Servant.

Brak funduszy był częstym czynnikiem motywującym, zwłaszcza po śmierci pierwszego męża, który zostawił ją z dwójką małych dzieci i bez dochodów innych niż te z pisania. Po śmierci ojca Hill, niecały rok później, zamieszkała z nią matka. To skłoniło Hill do częstszego pisania. Podczas i po jej nieudanym dziesięcioletnim małżeństwie z drugim mężem Flaviusem Josephusem Lutzem, organistą kościelnym 15 lat młodszym od niej, nadal pisała, aby wspierać swoje dzieci i matkę. Przestała używać nazwiska Lutz po ich rozstaniu w maju 1914 roku.

Chociaż wiele z jej wcześniejszych powieści miało na celu prozelityzm, wydawcy Hill często usuwali jawne odniesienia do tematów religijnych. Po tym, jak jej wydawcy zdali sobie sprawę z popularności jej książek, odniesienia do tematów religijnych mogły pozostać, chociaż później zmodyfikowała swój styl pisania, aby przemówić do bardziej świeckiej publiczności. Ostatnia książka Grace Livingston Hill, Mary Arden, została ukończona przez jej córkę, Ruth Hill Munce, piszącą pod nazwiskiem Ruth Livingston Hill, i opublikowana w 1948 roku. (wikipedia.org)