Wyzwolenie ciotki Krety

Opinie czytelników

Aunt Crete's Emancipation opowiada historię niedocenianej starszej kobiety, która znajduje miłość i szacunek w postaci swojego siostrzeńca, podkreślając tematy sprawiedliwości, uznania i osobistej transformacji. Narracja ukazuje podróż ciotki Krety od życia w poddaństwie i zaniedbaniu do życia w uznaniu i trosce, wywołując u czytelników uczucie satysfakcji i radości.

Czytelnicy doceniają podnoszącą na duchu narrację, silny rozwój postaci oraz wątki miłości i uznania. Wielu z nich uważa ciotkę Crete za sympatyczną i ujmującą postać. Styl pisania jest często opisywany jako żywy i zachwycający, dzięki czemu jest to przyjemna lektura. Książka skutecznie przedstawia ideę sprawiedliwości dla tych, którzy zostali źle potraktowani.

Niektórzy czytelnicy wspominają, że historia jest nieco przewidywalna i podąża za znanymi motywami znalezionymi w innych dziełach autora. W kilku recenzjach zauważono problemy z formatem i tempem akcji, sugerując, że zakończenie wydaje się pospieszne. Dodatkowo, ci, którzy szukają bardziej romantycznej fabuły, mogą uznać brak romansu za rozczarowujący.

(na podstawie 127 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Aunt Crete's Emancipation

Zawartość książki:

Grace Livingston Hill (16 kwietnia 1865 - 23 lutego 1947) była powieściopisarką z początku XX wieku, piszącą zarówno pod swoim prawdziwym nazwiskiem, jak i pseudonimem Marcia Macdonald. Napisała ponad 100 powieści i liczne opowiadania. Jej postacie były najczęściej młodymi chrześcijankami lub stawały się chrześcijankami w ramach opowieści.

Kariera pisarska Hill rozpoczęła się jako dziecko w latach siedemdziesiątych XIX wieku, pisząc opowiadania do cotygodniowej publikacji dla dzieci jej ciotki, The Pansy. Jej pierwszym opowiadaniem wydrukowanym w formie książki było The Esselstynes, które zostało opublikowane w 1877 roku jako część "Mother's Boys and Girls Library" przez D. Lothrop & Company.

A Chautauqua Idyl, jej pierwsza książka jako młodej osoby dorosłej, została napisana w 1887 roku, aby zarobić wystarczająco dużo pieniędzy na rodzinną wycieczkę z domu na Florydzie na letnie spotkanie Chautauqua w Chautauqua w Nowym Jorku. Ta ilustrowana alegoria spotkania w Chautauqua, organizowanego przez kwiaty, drzewa i zwierzęta, została opublikowana na czas, aby mogła być oferowana na sprzedaż tego lata i przyniosła wystarczające dochody, aby zabrać tam rodzinę. Na początku lat 90. XIX wieku ukazało się kilka książek napisanych we współpracy z rodziną, a także jej jedyna książka dla dzieci, A Little Servant.

Brak funduszy był częstym czynnikiem motywującym, zwłaszcza po śmierci pierwszego męża, który zostawił ją z dwójką małych dzieci i bez dochodów innych niż te z pisania. Po śmierci ojca Hill, niecały rok później, zamieszkała z nią matka. To skłoniło Hill do częstszego pisania. Podczas i po jej nieudanym dziesięcioletnim małżeństwie z drugim mężem Flaviusem Josephusem Lutzem, organistą kościelnym 15 lat młodszym od niej, nadal pisała, aby wspierać swoje dzieci i matkę. Przestała używać nazwiska Lutz po ich rozstaniu w maju 1914 roku.

Chociaż wiele z jej wcześniejszych powieści miało na celu prozelityzm, wydawcy Hill często usuwali jawne odniesienia do tematów religijnych. Po tym, jak jej wydawcy zdali sobie sprawę z popularności jej książek, odniesienia do tematów religijnych mogły pozostać, chociaż później zmodyfikowała swój styl pisania, aby przemówić do bardziej świeckiej publiczności. Ostatnia książka Grace Livingston Hill, Mary Arden, została ukończona przez jej córkę, Ruth Hill Munce, piszącą pod nazwiskiem Ruth Livingston Hill, i opublikowana w 1948 roku. (wikipedia.org)