Emancypacja ciotki Krety

Opinie czytelników

Aunt Crete's Emancipation to wzruszająca opowieść o starszej kobiecie, która była źle traktowana przez swoją rodzinę i znajduje miłość i uznanie u swojego siostrzeńca. Eksploruje tematy odkupienia, poczucia własnej wartości i konsekwencji dla tych, którzy wykorzystują innych. Wielu czytelników uznało ją za odświeżającą i cieszyło się słodkim przedstawieniem postaci ciotki Krety, która zmienia się z bezpłatnej służącej w kogoś cenionego i rozpieszczanego.

Czytelnicy docenili dobry nastrój opowieści, rozwój postaci ciotki Krety i satysfakcjonujące rozwiązanie, w którym złośliwi krewni ponoszą konsekwencje swojego zachowania. Chwalono również styl pisania i opisy, szczególnie w zakresie mody i scenerii, które dodawały uroku narracji. Wielu fanów Grace Livingston Hill uznało tę książkę za jedną ze swoich ulubionych.

Niektórzy recenzenci zauważyli problemy z formatem i tempem książki, uważając, że niektóre części były pospieszne lub brakowało im głębi. Kilku czytelników uważało, że historia była przewidywalna lub powtarzalna w porównaniu do innych dzieł autorki, wskazując, że podążała za znanymi motywami. Pojawiły się również komentarze, że okładka nie pasuje do treści książki.

(na podstawie 127 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Aunt Crete's Emancipation

Zawartość książki:

Grace Livingston Hill (16 kwietnia 1865 - 23 lutego 1947) była powieściopisarką z początku XX wieku, piszącą zarówno pod swoim prawdziwym nazwiskiem, jak i pseudonimem Marcia Macdonald. Napisała ponad 100 powieści i liczne opowiadania. Jej postacie były najczęściej młodymi chrześcijankami lub stawały się chrześcijankami w ramach opowieści.

Kariera pisarska Hill rozpoczęła się jako dziecko w latach siedemdziesiątych XIX wieku, pisząc opowiadania do cotygodniowej publikacji dla dzieci jej ciotki, The Pansy. Jej pierwszym opowiadaniem wydrukowanym w formie książki było The Esselstynes, które zostało opublikowane w 1877 roku jako część "Mother's Boys and Girls Library" przez D. Lothrop & Company.

A Chautauqua Idyl, jej pierwsza książka jako młodej osoby dorosłej, została napisana w 1887 roku, aby zarobić wystarczająco dużo pieniędzy na rodzinną wycieczkę z domu na Florydzie na letnie spotkanie Chautauqua w Chautauqua w Nowym Jorku. Ta ilustrowana alegoria spotkania w Chautauqua, organizowanego przez kwiaty, drzewa i zwierzęta, została opublikowana na czas, aby mogła być oferowana na sprzedaż tego lata i przyniosła wystarczające dochody, aby zabrać tam rodzinę. Na początku lat 90. XIX wieku ukazało się kilka książek napisanych we współpracy z rodziną, a także jej jedyna książka dla dzieci, A Little Servant.

Brak funduszy był częstym czynnikiem motywującym, zwłaszcza po śmierci pierwszego męża, który zostawił ją z dwójką małych dzieci i bez dochodów innych niż te z pisania. Po śmierci ojca Hill, niecały rok później, zamieszkała z nią matka. To skłoniło Hill do częstszego pisania. Podczas i po jej nieudanym dziesięcioletnim małżeństwie z drugim mężem Flaviusem Josephusem Lutzem, organistą kościelnym 15 lat młodszym od niej, nadal pisała, aby wspierać swoje dzieci i matkę. Przestała używać nazwiska Lutz po ich rozstaniu w maju 1914 roku.

Chociaż wiele z jej wcześniejszych powieści miało na celu prozelityzm, wydawcy Hill często usuwali jawne odniesienia do tematów religijnych. Po tym, jak jej wydawcy zdali sobie sprawę z popularności jej książek, odniesienia do tematów religijnych mogły pozostać, chociaż później zmodyfikowała swój styl pisania, aby przemówić do bardziej świeckiej publiczności. Ostatnia książka Grace Livingston Hill, Mary Arden, została ukończona przez jej córkę, Ruth Hill Munce, piszącą pod nazwiskiem Ruth Livingston Hill, i opublikowana w 1948 roku. (wikipedia.org)