Ocena:
Książka Stephena Ambrose'a „To America: Osobiste refleksje historyka” to zbiór esejów, które zapewniają wgląd w historię Ameryki z osobistej perspektywy. Książka podkreśla ważne wydarzenia historyczne, postacie i własną ewolucję Ambrose'a jako historyka. Chociaż obejmuje szeroki zakres tematów w nieco optymistycznym tonie, niektórzy krytycy zwracają uwagę na jej amerykańską stronniczość i brak głębi w niektórych obszarach.
Zalety:⬤ Angażujący i przystępny styl pisania sprawia, że jest to łatwa lektura.
⬤ Oferuje osobistą perspektywę szanowanego historyka, dostarczając unikalnych spostrzeżeń.
⬤ Obejmuje szeroki zakres amerykańskich tematów historycznych.
⬤ Zachęca czytelników do krytycznego myślenia o historii i formułowania własnych opinii.
⬤ Podnosząca na duchu perspektywa amerykańskiej historii pośród często negatywnych przedstawień.
⬤ Polecana dla osób zainteresowanych zarówno historią, jak i elementami autobiograficznymi.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że jest zbyt amerykański i brakuje mu równowagi.
⬤ Brak głębi w niektórych tematach w porównaniu do innych dzieł Ambrose'a.
⬤ Niektórzy krytycy zwracają uwagę na niedopatrzenia dotyczące konsekwencji amerykańskich działań, zwłaszcza w wojnie w Wietnamie.
⬤ Może być uważana bardziej za pamiętnik niż ścisłą relację historyczną, co może nie spodobać się wszystkim miłośnikom historii.
(na podstawie 116 opinii czytelników)
To America: Personal Reflections of an Historian
Ukończona na krótko przed przedwczesną śmiercią Ambrose'a, To America jest bardzo osobistym spojrzeniem na historię naszego narodu oczami jednego z najbardziej wpływowych historyków XX wieku. Ambrose przemierza historię kraju, chwaląc mężczyzn i kobiety, którzy uczynili go wyjątkowym.
Rozważa Jeffersona i Waszyngtona, którzy byli postępowymi myślicielami (żyjąc w sprzeczności jako właściciele niewolników), i celebruje Lincolna i Roosevelta. Opowiada o oszałamiającym pokonaniu przez Andrew Jacksona przeważających sił brytyjskich w bitwie pod Nowym Orleanem z rozbitą armią w wojnie 1812 roku. Ożywia wyczerpującą podróż Lewisa i Clarka przez pustynię i budowę linii kolejowej, która połączyła naród od wybrzeża do wybrzeża.
Biorąc zamach na polityczną poprawność, a także własne wczesne uprzedzenia, Ambrose zmaga się z historycznymi grzechami rasizmu, złym traktowaniem rdzennych Amerykanów i tragicznymi błędami, takimi jak wojna w Wietnamie, której był zagorzałym przeciwnikiem. Porównuje współczesne prezydentury Eisenhowera, Kennedy'ego, Nixona i Johnsona.
Rozważa prawa kobiet i prawa obywatelskie, imigrację, filantropię i budowanie narodu. Co najważniejsze, w tym ostatnim tomie Ambrose składa hołd potężnemu powołaniu historyka.
