Wznoszenie się ludzkości: Cywilizacja i ludzkie poczucie jaźni

Opinie czytelników

Książka zawiera głęboką, prowokującą do myślenia analizę oddzielenia ludzkości od natury i proponuje wizję bardziej zjednoczonej egzystencji. Rzuca wyzwanie światopoglądowi czytelnika i założeniom kulturowym, skłaniając do ponownego przemyślenia obecnych wartości społecznych. Choć wiele osób uważa te spostrzeżenia za cenne i zmieniające życie, niektórzy krytycy zauważają, że książka może być gęsta, rozwlekła i zawierać kontrowersyjne idee.

Książka opisywana jest jako piękna, wciągająca i pełna nadziei, wypełniona wnikliwą analizą różnych dyscyplin, takich jak ekonomia, filozofia i antropologia. Czytelnicy chwalą pasję autora i wizjonerskie pomysły, sugerując, że książka może zmienić perspektywę bogactwa, pieniędzy i opieki społecznej. Wielu uważa, że oferuje ona głęboki wgląd w problemy ludzkości i potencjalne ścieżki rozwoju.

Krytycy wspominają, że książka jest gęsta i rozwlekła, a czasami zawiera „bzdury”, które mogą odwracać uwagę od jej głównego przesłania. Niektórzy uważają, że poglądy autora są zbyt pesymistyczne w stosunku do obecnego społeczeństwa i sceptycznie podchodzą do potencjalnych rozwiązań. Kilku czytelników zniechęciły kontrowersyjne stwierdzenia zawarte w tekście i pojawiły się obawy dotyczące praktyczności proponowanych rozwiązań.

(na podstawie 63 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Ascent of Humanity: Civilization and the Human Sense of Self

Zawartość książki:

Mówca, pisarz i aktywista Charles Eisenstein bada historię i potencjalną przyszłość cywilizacji, śledząc zbieżne kryzysy naszego wieku z iluzją oddzielnego ja.

Nasze odłączenie się od siebie nawzajem i od świata przyrody doprowadziło do utraty fundamentów nauki, religii, pieniędzy, technologii, ekonomii, medycyny i edukacji, jakie znamy. Spowodowało to niemal patologiczną pogoń za technologicznymi utopiami, nawet gdy doprowadzamy siebie i naszą planetę na skraj upadku.

Na szczęście Era Zjednoczenia wyłania się z bólów narodzin Ziemi w kryzysie. Nasza podróż separacji nie była strasznym błędem, ale procesem ewolucyjnym i przygodą w samopoznaniu.

Nawet w naszej najczarniejszej godzinie Eisenstein dostrzega możliwość stworzenia piękniejszego świata - nie poprzez rozszerzenie tysiącletnich metod zarządzania i kontroli, ale poprzez fundamentalne przeobrażenie nas samych i naszych systemów. Musimy odejść od naszych babelowskich wysiłków budowania coraz wyższych wież do nieba i zamiast tego zwrócić uwagę na tworzenie nowego rodzaju cywilizacji - zaprojektowanej z myślą o pięknie, a nie wysokości.