Wzajemna pomoc: Czynnik ewolucji

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 301 głosach.

Oryginalny tytuł:

Mutual Aid: A Factor of Evolution

Zawartość książki:

Wstęp George'a Woodcocka.

We Wzajemnej pomocy, która została po raz pierwszy opublikowana w 1903 roku, znany geograf wykorzystuje swoje eksploracje wschodniej Azji i badania zachowań dzikich zwierząt do krytycznej analizy teorii ewolucji. Jego argumenty w niezwykły sposób wyprzedzają twierdzenie współczesnych ekologów, że świat natury jest raczej współzależnością niż walką.

Urodzony w 1942 roku w starożytnej wojskowej rodzinie rosyjskich książąt, Piotr Aleksiejewicz Kropotkin jako dziecko został wybrany do elitarnego Korpusu Stronników przez samego cara Mikołaja I. Na krótko przed śmiercią w 1921 r. Kropotkin odszedł tak daleko od swoich arystokratycznych początków i osiągnął taką pozycję jako libertariański przywódca, że mógł bezkarnie powiedzieć Leninowi: "Włodzimierzu Iljiczu, twoje działania są całkowicie niegodne idei, które udajesz, że wyznajesz".

Kropotkin dostarcza silnego argumentu na rzecz anarchizmu, pokazując, że ludzie mają tendencję do spontanicznej współpracy, a państwo niszczy tę naturalną skłonność do wzajemnej pomocy, dusząc inicjatywę martwą ręką regulacji.

Z wyjątkiem jego wspomnień, jest to najbardziej znane dzieło Kropotkina i jest powszechnie uważane za jego arcydzieło. Stanowi ono kamień węgielny jego filozofii i stanowi najbardziej udaną próbę jakiegokolwiek pisarza, by oprzeć anarchizm na naukowych podstawach. Wzajemna pomoc jest nadal najlepszym obaleniem darwinowskiej tezy o przetrwaniu najlepiej przystosowanych.

George Woodcock jest jednym z czołowych kanadyjskich literatów i znawcą tak monumentalnych postaci jak Ghandi, Aldous Huxley, George Orwell i Pierre-Joseph Proudhon. Jego wstęp do Wzajemnej pomocy rzuca nowoczesne światło na znaczenie i zakres wkładu Kropotkina.