Wyznania młodego powieściopisarza

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają wciągające i wnikliwe podejście Umberto Eco do pisania i interpretacji powieści, podkreślając jego bogatą wiedzę z zakresu semiotyki. Książka została dobrze przyjęta ze względu na swoją intelektualną głębię, humor i przejrzystość, dzięki czemu jest cenna zarówno dla studentów, jak i ogólnych czytelników zainteresowanych literaturą. Jednak niektórzy czytelnicy uważają ją za mniej autobiograficzną niż oczekiwano.

Bogate spostrzeżenia na temat pisania i interpretacji powieści od znanego naukowca i autora.

Wciągający styl pisania z humorem i dowcipem, czyniący złożone idee przystępnymi.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Confessions of a Young Novelist

Zawartość książki:

Umberto Eco opublikował swoją pierwszą powieść, Imię róży, w 1980 roku, kiedy miał prawie pięćdziesiąt lat. W tych "wyznaniach" autor, obecnie po siedemdziesiątce, spogląda wstecz na swoją długą karierę teoretyka i swoją niedawną pracę jako powieściopisarza i bada ich owocne połączenie.

Zaczyna od zbadania granicy między fikcją a literaturą faktu - zabawnie, poważnie, błyskotliwie przemierzając tę granicę. Uważa, że dobra literatura faktu jest stworzona jak kryminał, a utalentowany powieściopisarz buduje precyzyjnie szczegółowe światy poprzez obserwację i badania. Zabierając nas na wycieczkę po swojej własnej metodzie twórczej, Eco wspomina, jak zaprojektował swoje fikcyjne królestwa. Zaczął od konkretnych obrazów, dokonał wyboru okresu, miejsca i głosu, skomponował historie, które spodobałyby się zarówno wyrafinowanym, jak i popularnym czytelnikom. Połączenie tego, co rzeczywiste i fikcyjne, rozciąga się na mieszkańców takich wymyślonych światów. Dlaczego wzrusza nas do łez trudna sytuacja bohaterów? W jakim sensie Anna Karenina, Gregor Samsa i Leopold Bloom "istnieją"?

Eco, jednocześnie mediewista, filozof i badacz literatury współczesnej, zadziwia przede wszystkim, gdy rozważa przyjemności płynące z wyliczania. Pokazuje, że skromna lista, potencjalnie niekończąca się seria, pozwala nam dostrzec nieskończoność i zbliżyć się do niewysłowionego. Ten "młody powieściopisarz" jest mistrzem, który ma mądre rzeczy do przekazania na temat sztuki fikcji i mocy słów.