Wyryte obrazy: Substytuty prawdziwej moralności

Opinie czytelników

Książka bada różnicę między prawdziwą moralnością a koncepcjami, które mogą być niewystarczające, wykorzystując przykłady z literatury rosyjskiej, jednocześnie omawiając prawdziwą moralność chrześcijańską. Książka prowokuje do myślenia i stanowi wyzwanie, zachęcając do świadomego życia i zrozumienia samego siebie.

⬤ Prowokująca do myślenia i stymulująca intelektualnie
⬤ doskonała dyskusja na temat prawdziwej chrześcijańskiej moralności
⬤ wymagający, ale piękny tekst
⬤ zawiera praktyczne spostrzeżenia i solidne argumenty teoretyczne
⬤ gorąco polecana przez czytelników
⬤ piękny projekt okładki.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać koncepcje za trudne lub wymagające głębszej refleksji; dyskusje mogą wywołać debatę, potencjalnie powodując niezgodę.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Graven Images: Substitutes for True Morality

Zawartość książki:

Dietrich von Hildebrand przedstawia wyjątkowo dogłębną i wnikliwą analizę wielu sposobów, w jakie zastępujemy prawdziwą chrześcijańską moralność fałszywymi bożkami („rzeźbionymi obrazami”). Nie jest to prosta książka o różnicach między dobrem a złem; większość ludzi nie zastępuje prawdziwej moralności czystym złem, ale jakimś innym „pozamoralnym” dobrem, takim jak „szacunek” czy „honor”. Hildebrand prowadzi nas przez te fałszywe alternatywy, pomagając pokazać zarówno to, co jest w nich dobre, jak i to, gdzie brakuje im wyjątkowości prawdziwej chrześcijańskiej moralności.

______

"Kiedy ta książka ukazała się po raz pierwszy w 1957 roku, była powiewem świeżego powietrza w dziedzinie teologii moralnej i filozofii. Nowość była przede wszystkim metodologiczna: próba powrotu do rzeczy samych w sobie i rozpoczęcie dochodzenia, które bezpośrednio odwołuje się do żywego doświadczenia pytającego. Zadaniem filozofa nie jest czytanie książek, łączenie ich na różne sposoby, a następnie tworzenie nowej książki. Podstawowym podręcznikiem filozofii jest samo ludzkie doświadczenie, a czytelnik (a raczej słuchacz) jest wezwany do aktywnego porównywania tego, co jest mu przedstawiane, z tym, czego doświadcza w swoim własnym życiu. Filozofia w tym sensie jest nie tyle doktryną, co aktywnością: podręcznikiem jest samo ludzkie życie”. „Rocco Buttiglione.