Wynalazek samotności

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają mieszankę uznania i krytyki „Wynalezienia samotności” Paula Austera. Podczas gdy pierwsza połowa książki jest chwalona za oryginalne i znakomite pisarstwo, głębię emocjonalną i introspektywną naturę, druga połowa jest krytykowana za nadmierny intelektualizm i dystans, przez co niektórzy czytelnicy czują się odłączeni. Ogólnie rzecz biorąc, wielu czytelników uważa, że praca ta dostarcza cennych spostrzeżeń na temat życia i relacji osobistych, mimo że niektórzy wyrażają frustrację z powodu jej zaabsorbowania sobą i złożoności.

⬤ Oryginalne i znakomite pisarstwo
⬤ głęboko poruszające i introspektywne tematy
⬤ pięknie portretuje relacje autora z ojcem
⬤ prowokuje do myślenia
⬤ poprawia zrozumienie innych dzieł Austera
⬤ liryczne użycie języka.

⬤ Druga połowa książki wydaje się zbyt intelektualna i zdystansowana
⬤ niektórzy uważają, że autor jest zaabsorbowany sobą
⬤ mieszane recenzje dotyczące spójności
⬤ kilku czytelników nie było w stanie ukończyć książki ze względu na jej styl.

(na podstawie 61 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Invention of Solitude

Zawartość książki:

Od Paula Austera, autora nadchodzącego 4 3 2 1: A Novel, jego pierwszej książki, poruszającej i osobistej medytacji na temat ojcostwa To debiutanckie dzieło autora bestsellerów New York Timesa Paula Austera ( Trylogia nowojorska ), pamiętnik, ugruntowało reputację Austera jako ważnego nowego głosu w amerykańskim pisarstwie.

Jego poruszająca i osobista medytacja na temat ojcostwa podzielona jest na dwie odrębne stylistycznie części. W pierwszej Auster zastanawia się nad wspomnieniami swojego ojca, który był odległym, niedemonstracyjnym i zimnym człowiekiem, który zmarł przedwcześnie.

Przeglądając rzeczy swojego ojca, Auster odkrywa sześćdziesięcioletnią tajemnicę morderstwa, która rzuca światło na nieuchwytny charakter jego ojca. W drugiej części perspektywa zmienia się, a Auster zaczyna zastanawiać się nad własną tożsamością jako ojca, przyjmując głos narratora, A. Poprzez mozaikę obrazów, zbiegów okoliczności i skojarzeń A.

rozważa swoją separację od syna, umierającego dziadka, zmieniając historię w samoświadomą refleksję nad procesem pisania. "