Raport z wnętrza

Opinie czytelników

Ten pamiętnik zawiera refleksje na temat dzieciństwa Paula Austera, napisane w unikalnej narracji drugoosobowej. Podczas gdy dobrze rezonuje z uznanymi fanami Austera, wiele recenzji sugeruje, że niekoniecznie jest to idealne wprowadzenie dla nowych czytelników do jego twórczości. Niektórzy uważają ten pamiętnik za wnikliwy i pięknie napisany, podczas gdy inni krytykują go za pobłażanie sobie lub brak wciągającej treści w niektórych sekcjach.

Fani doceniają jasność, szczerość i unikalny styl narracji Austera. Pamiętnik jest opisywany jako wciągający i bogaty w refleksje z dzieciństwa, które mogą wywołać osobistą introspekcję. Nie brakuje tu humoru i błyskotliwych spostrzeżeń, szczególnie w odniesieniu do jego wczesnych lat. Zdolność Austera do wyrażania swoich wczesnych doświadczeń życiowych i wpływów formacyjnych jest chwalona, co czyni ją cennym dodatkiem dla tych, którzy już znają jego literacki głos.

Wielu czytelników uważa, że książka wypada płasko, szczególnie w ostatnich częściach, stając się nużącą i zaabsorbowaną sobą. Krytycy wspominają o nadmiernych szczegółach dotyczących filmów i braku istotnych treści, nazywając niektóre sekcje nudnymi lub wypełnionymi „wypełniaczami”. Pojawiły się opinie o poczuciu rozczarowania, a niektórzy sugerowali, że nie jest to tak godne uwagi jak wcześniejsze prace Austera, wskazując, że pamiętnik może nie uchwycić pełnej istoty tego, co czyni fikcję Austera atrakcyjną.

(na podstawie 52 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Report from the Interior

Zawartość książki:

NA POCZĄTKU WSZYSTKO ŻYŁO. NAJMNIEJSZE PRZEDMIOTY MIAŁY BIJĄCE SERCA, A NAWET CHMURY MIAŁY IMIONA.

Po opowiedzeniu swojego życia poprzez historię swojego fizycznego ja w Dzienniku zimowym, uznany na całym świecie powieściopisarz Paul Auster wspomina teraz swój rozwój od wewnątrz, poprzez spotkania swojego wnętrza ze światem zewnętrznym.

W Report from the Interior, od dziecięcego spojrzenia na człowieka na Księżycu po jego świtającą świadomość niesprawiedliwości w amerykańskim życiu, Auster opisuje swoją intelektualną, polityczną i moralną podróż, gdy zmierza w kierunku dorosłości od powojennych lat pięćdziesiątych do burzliwych lat sześćdziesiątych. Następnie podsumowuje tę podróż za pomocą albumu ze zdjęciami, odpowiadając na wyzwanie autobiografii w sposób rzadko, jeśli kiedykolwiek, widziany wcześniej.