Wybrzeże Utopii: Trylogia: Voyage/Shipwreck/Salvage

Opinie czytelników

Recenzje „Wybrzeża Utopii” odzwierciedlają mieszankę podziwu i krytyki dla trylogii Toma Stopparda. Wielu czytelników jest urzeczonych głębią postaci i kontekstem historycznym, doceniając złożoność i bogactwo intelektualne sztuk. Powtarzają się jednak również obawy dotyczące długości, tempa i trudności w podążaniu za mnogością postaci i pomysłów przedstawionych w tekście.

⬤ Angażująca i prowokująca do myślenia treść, która bada historię i idee intelektualne.
⬤ Pięknie napisana, z poruszającą narracją i głębią w rozwoju postaci.
⬤ Oferuje bogaty gobelin rosyjskiej historii i myśli filozoficznej.
⬤ Wielu czytelników uznało humor w pisarstwie Stopparda za równoważący filozoficzny ciężar.
⬤ Niektórzy uznali ją za bardziej satysfakcjonującą, gdy jest wykonywana na żywo, zwiększając ogólne doświadczenie.

⬤ Trylogie są długie i mogą wydawać się nużące do czytania bez kontekstu wykonania.
⬤ Zamieszanie z dużą liczbą postaci i złożonymi ideami, co sprawia, że trudno jest podążać za nimi.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali tempo za powolne i opisali je jako „slogfest”.
⬤ Krytyka dotycząca potrzeby bardziej znaczącego rozwoju postaci w odniesieniu do dialogów.
⬤ Jeśli ktoś nie jest zainteresowany historią lub intelektualnymi ideami, sztuki te mogą nie być atrakcyjne.

(na podstawie 12 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Coast of Utopia: A Trilogy: Voyage/Shipwreck/Salvage

Zawartość książki:

Wspaniała trylogia Toma Stopparda, Wybrzeże Utopii, była najbardziej wyczekiwanym i odnoszącym sukcesy dramatem 2007 roku. Teraz „ukoronowanie osiągnięć Stopparda” (David Cote, Time Out New York) zostało zebrane w jednym tomie, ze wstępem autora i zawiera ostateczny tekst wykorzystany podczas ostatniej słynnej premiery w Lincoln Center.

Wybrzeże Utopii składa się z trzech następujących po sobie sztuk, które opowiadają historię grupy przyjaciół, którzy dorastają w czasach carskiej autokracji Mikołaja I i dla których ukuto termin „inteligencja”. Wśród nich są anarchista Michał Bakunin, który miał rzucić wyzwanie Marksowi w walce o duszę mas; Iwan Turgieniew, autor jednych z najbardziej trwałych dzieł w literaturze rosyjskiej; błyskotliwy, niekonsekwentny młody krytyk Wissarion Bieliński; oraz Aleksander Herzen, syn szlachcica i pierwszy samozwańczy socjalista w Rosji, który staje się głównym bohaterem tego dramatu o polityce, miłości, stracie i zdradzie.

W The Coast of Utopia Stoppard przedstawia inspirujące badanie walki między romantyczną anarchią, utopijnym idealizmem i praktyczną reformacją w tym, co The New York Times nazywa „błyskotliwym, rozległym... bogatym widowiskiem”.