Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka dr Jonathana House'a „A Military History of the Cold War: 1944-1962” jest chwalona jako lektura obowiązkowa dla studentów polityki zimnowojennej i historii wojskowości. Książka skutecznie łączy analizę historyczną z doświadczeniem wojskowym z pierwszej ręki, oferując cenny wgląd w polityczną dynamikę działań wojskowych podczas zimnej wojny. Jest znana z kompleksowych badań, przejrzystego stylu pisania i zrównoważonych perspektyw zarówno na amerykańskie, jak i radzieckie strategie.
Zalety:⬤ Niezbędne odniesienie do historii i operacji wojskowych z okresu zimnej wojny.
⬤ Napisana przez autora z doświadczeniem wojskowym z pierwszej ręki i głęboką wiedzą na temat Związku Radzieckiego.
⬤ Wyraźnie ilustruje polityczne konsekwencje działań wojskowych.
⬤ Dogłębne omówienie różnych powstań i ich implikacji dla współczesnej strategii wojskowej.
⬤ Dobrze zbadane, z czytelnym i wciągającym stylem.
Wady:⬤ Czytelnicy mogą natknąć się na niepokojące rewelacje dotyczące działań wojskowych USA, szczególnie w odniesieniu do narażenia na promieniowanie i incydentów bliskich wojnie nuklearnej.
⬤ Niektórzy mogą uznać skupienie się na operacyjnych poziomach wojskowych za mniej atrakcyjne, jeśli szukają szerszych narracji historycznych.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Military History of the Cold War, 1944-1962
Zawartość książki:
Zimna wojna nie zakończyła się III wojną światową, jak wielu obawiało się w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku, ale zrodziła wiele działań wojskowych, które wpłynęły na życie milionów ludzi. Książka ta jest pierwszym kompleksowym, wielonarodowym przeglądem spraw wojskowych we wczesnym okresie zimnej wojny, począwszy od konfliktów podczas II wojny światowej w Warszawie, Atenach i Sajgonie, a skończywszy na kubańskim kryzysie rakietowym.
Głównym tematem tej książki jest związek między polityką rządu a gotowością i strategią wojskową. Autor Jonathan M. House opowiada o generałach angażujących się w konfrontacje polityczne z przywódcami politycznymi swoich rządów - między innymi Anthonym Edenem, Nikitą Chruszczowem i Johnem F. Kennedym - z których wielu podejmowało decyzje wojskowe, które hamowały ich własne cele polityczne. W atmosferze gotowości atomowej zarówno politycy, jak i żołnierze instynktownie preferowali militarne rozwiązania problemów politycznych. A polityka bezpieczeństwa narodowego miała implikacje militarne, które zaczęły żyć własnym życiem. Inwazja na Koreę Południową przekonała europejskich decydentów, że skuteczne odstraszanie i powstrzymywanie wymaga budowania i utrzymywania wiarygodnych sił zbrojnych. Pragnienie militarnego wzmocnienia Sojuszu Północnoatlantyckiego przyspieszyło przezbrojenie Niemiec Zachodnich i dążenie do ich suwerenności.
Oprócz zbadania głównych konfrontacji, nuklearnych i konwencjonalnych, między Waszyngtonem, Moskwą i Pekinem - w tym kryzysów w Berlinie i Formozie - House śledzi często pomijane operacje wojskowe przeciwko powstańcom epoki, takie jak francuskie wysiłki w Indochinach i Algierii oraz brytyjskie zmagania na Malajach, w Kenii, na Cyprze i w Adenie. Teraz, ponad pięćdziesiąt lat po wydarzeniach opisanych przez House'a, zrozumienie początków i trajektorii zimnej wojny jest tak samo ważne jak zawsze. Pod koniec lat pięćdziesiątych Stany Zjednoczone wysłały siły do Wietnamu i na Bliski Wschód, przygotowując grunt pod przyszłe konflikty w obu regionach. Opisana przez House'a złożona relacja między dyplomacją a działaniami wojskowymi bezpośrednio odnosi się do powstań, kontrpowstań i konfrontacji, które obecnie zajmują naszą uwagę na całym świecie.
