Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Wars and Soldiers in the Early Reign of Louis XIV: Volume 5: The Portuguese Army 1659-1690
Powszechnie uważano, że po pełnym rozkwicie renesansu Włochy nie oferują historykom wojskowości wiele interesującego i że zostały zasłużenie zapomniane.
Włoskie Risorgimento desperacko chciało odrzucić wartości poprzednich stuleci. W miejsce politycznie rozdrobnionego i militarnie słabego zbioru małych państw, w niewoli kontrreformacyjnego katolicyzmu, XIX-wieczni historycy marzyli o zjednoczonym, świeckim, przemysłowym i dobrze uzbrojonym kraju, który mógłby wytrzymać porównanie z Francją, Anglią i Niemcami.
Brak zainteresowania tym okresem wzrósł jeszcze bardziej pod rządami reżimu faszystowskiego, który wolał ominąć okres, w którym państwa włoskie jawiły się jako podmioty polityczne zdominowane przez obcą ingerencję, skupiając się na nierealnym micie imperialnym przerobionym ze śladów zabytków starożytnego Rzymu. Jednak w XVII wieku Włochy były trzecim co do wielkości krajem pod względem liczby ludności w Europie, po Francji i Niemczech, przechodząc na drugą pozycję na sto lat po 1700 roku. Północne i południowe Włochy stanowiły kluczowe miejsce w strategicznym pojedynku między Hiszpanią a Francją, a Półwysep Apeniński znajdował się na pierwszej linii frontu w walce z Imperium Osmańskim.
Co więcej, państwa włoskie stanowiły dobre przykłady dość sprawnych machin rządzących, które rozwinęły wiele spraw, w tym "wojskowość". Niektóre z tych państw doświadczyły długich okresów wojen, do tego stopnia, że twierdzenie dotyczące elit społecznych stopniowo demilitaryzowanych w stopniu niespotykanym nigdzie indziej w Europie należy uznać za nieaktualne.
