Wojna partyzancka

Opinie czytelników

Recenzje książki „Guerilla Warfare” autorstwa Che Guevary odzwierciedlają różnorodność opinii, od wysokich pochwał za wgląd w taktykę partyzancką i historię, po krytykę jej ideologicznej treści i ograniczonego zastosowania poza konkretnym kontekstem. Recenzenci doceniają książkę za przystępny język i wciągający styl, ale zauważają, że może być zbyt uproszczona i przestarzała w swojej taktyce. Niektórzy wyrażają rozczarowanie brakiem głębi lub osobistej narracji, sugerując, że czyta się ją bardziej jak podręcznik niż pamiętnik.

⬤ Dobrze napisana i łatwa w odbiorze.
⬤ Oferuje historyczne spojrzenie na walkę partyzancką.
⬤ Zawiera praktyczne taktyki i strategie oparte na doświadczeniach Che Guevary.
⬤ Wciągająca dla osób zainteresowanych historią Ameryki Łacińskiej i rewolucyjnymi taktykami.
⬤ Wnikliwe psychologiczne i ludzkie aspekty wojny partyzanckiej.
⬤ Dobra do wprowadzenia czytelników w idee Che.

⬤ Brak głębi i może być zbyt uproszczona.
⬤ Duży nacisk na ideologię marksistowską, która nie wszystkim może przypaść do gustu.
⬤ Często postrzegana jako przestarzały podręcznik skupiony na specyficznych warunkach Ameryki Łacińskiej.
⬤ Niektóre wydania cierpią z powodu słabej edycji i problemów z tłumaczeniem.
⬤ Nie zapewnia osobistego wglądu w doświadczenia lub myśli Che, co prowadzi do rozczarowania czytelników oczekujących pamiętnika.

(na podstawie 160 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Guerrilla Warfare

Zawartość książki:

Ta niezbędna książka zawiera trzy najbardziej wpływowe eseje Che Guevary, opisujące jego taktyczną filozofię walki partyzanckiej w Ameryce Łacińskiej.

Guerrilla Warfare, napisana w 1960 roku, nakreśla doktrynę Guevary dla partyzantów, zwłaszcza przeciwko dyktaturom w stylu karaibskim. W Guerrilla Warfare: A Method (1963) i Message to the Tricontinental (1967) Guevara zmodyfikował niektóre ze swoich wcześniejszych założeń.

Te dwie ostatnie prace odchodzą od jego wcześniejszego dogmatyzmu, sugerując, że rewolucja marksistowska jest możliwa nawet w rzekomo demokratycznych reżimach. Wszystkie trzy eseje odzwierciedlają jego głębokie przekonanie, że mała, wiejska armia partyzancka może wywołać rewolucję.