Wodewil i tworzenie nowoczesnej rozrywki, 1890-1925

Opinie czytelników

Książka jest dobrze zbadaną i dobrze napisaną historią wodewilu, chwaloną za wnikliwą analizę upadku branży z powodu restrykcyjnych praktyk. Podczas gdy wielu docenia jej szczegółowe podejście i perspektywę historyczną, niektórzy czytelnicy uważają, że brakuje jej wartości rozrywkowej i twierdzą, że pomija ona znaczące postacie w historii wodewilu.

Doskonała i wyczerpująca szczegółowość, wnikliwa analiza rasizmu, dobrze zbadana i dobrze napisana, zapewnia jasne historyczne zrozumienie wodewilu, unika typowych smutnych zakończeń takich historii i otrzymała pozytywne uznanie z wiarygodnych źródeł, takich jak University of North Carolina Press.

Uznawana za suchą lub pozbawioną humoru, nie wspomina o ważnych postaciach, takich jak Gypsy Rose Lee, pewne nieporozumienia dotyczące osi czasu i wpływu filmów oraz kilka drobiazgów dotyczących interpretacji wydarzeń historycznych przez autora.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Vaudeville and the Making of Modern Entertainment, 1890-1925

Zawartość książki:

Dziś wodewil wyobrażamy sobie jako paradę komików, krzykaczy o czarnych twarzach, nieśmiało odsłaniających kolana i drugorzędnych akrobatów. Ale wodewil był również najpopularniejszą komercyjną rozrywką w Ameryce od połowy lat 90.

XIX wieku do pierwszej wojny światowej w szczytowym okresie, 5 milionów Amerykanów uczęszczało co tydzień na występy wodewilowe. Opowiadając historię powstania i upadku tej pionierskiej formy sztuki, David Monod przygląda się pozornemu karnawałowi występów wodewilowych i zadaje pytanie: co sprawiło, że teatr był tak popularny i transformujący? Chociaż Monod przyznaje, że wodewil stał się tak popularny, ponieważ oferował widzom przewodnik po nowoczesnym miejskim stylu życia.

Występy wodewilowe celebrowały ostre miejskie style i oczerniały staromodne nawyki, prezentowały nową muzykę i ruchy taneczne oraz promowały głęboko wpływowy wernakularny modernizm. Modny charakter pokazów doskonale pasował do epoki, w której towary i usługi stawały się coraz bardziej przystępne, a rynek masowy obiecywał demokratyzację stylu, oferując jasną wizję tego, jak kwintesencja dwudziestowiecznego obywatela powinna wyglądać, mówić, poruszać się, czuć i zachowywać.