Wiregrass Country

Opinie czytelników

Książka McGregory'ego, „Folklife in the Wiregrass Area”, oferuje kompleksowy przegląd tradycyjnej kultury regionu Wiregrass, podkreślając znaczenie praktyk ekologicznych, takich jak kontrolowane wypalanie, oraz sposób, w jaki praktyki te były niedoceniane we współczesnych dyskusjach na temat środowiska.

⬤ Dogłębna eksploracja tradycyjnej kultury
⬤ silne ugruntowanie w kwestiach ekologicznych
⬤ cenne spostrzeżenia na temat lokalnych praktyk, takich jak kontrolowane wypalanie
⬤ łączy folklor z szerszymi tematami, takimi jak lokalna historia i geografia kulturowa.

Recenzja nie wspomina wyraźnie o żadnych wadach, ale potencjalna krytyka może obejmować brak pokrycia sprzecznych współczesnych poglądów na środowisko lub niewystarczającą uwagę na nowoczesne adaptacje folkloru.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Wiregrass (Aristida stricta) odnosi się do rodzaju flory, której kiełkowanie zależy od ekologii ognia. Mimo, że rośnie ona powszechnie od Zatoki Chesapeake po zachodnie krańce Teksasu, tylko w jednym regionie słowo to zyskało uznanie w języku potocznym. Rozciągający się na części trzech stanów, Wiregrass Country rozciąga się na północ od Savannah, rozciąga się przez pofałdowane łąki na równinę przybrzeżną południowo-zachodniej Georgii, wachlarz w południowo-wschodnim rogu Alabamy i zanurza się w północno-zachodnim panhandle Florydy.

Książka ta jest pierwszym kompleksowym studium życia ludowego tego wyjątkowego regionu i jego mieszkańców. Historycznie słabo zaludniony, ekonomicznie biedny i w przeważającej mierze biały aż do okresu rekonstrukcji po wojnie secesyjnej, Wiregrass Country jest rzadkim odcinkiem amerykańskiego Południa, którego rozwój gospodarczy i kulturowy został ukształtowany bardziej przez rolnictwo yeomen i postawy graniczne niż przez króla bawełny, plantacje, posiadaczy niewolników i niewolników.

Ostatecznie Wiregrass Country doświadczyło bardziej zróżnicowanego napływu mieszkańców - dzierżawców rolnych, Afroamerykanów i północnych przemysłowców. Pod wieloma względami pozostał on jednak charakterystycznie wiejski. Niewiele centrów handlowych najechało to miejsce, a wieże ciśnień są bardziej powszechne niż okazałe sądy i ratusze.

W niniejszym opracowaniu ludność zamieszkująca region trójstanowy została scharakteryzowana jako społecznie nastawiona, oszczędna i pracowita. Jej wartości zyskują pełny wyraz w charakterystycznych sztukach muzycznych i werbalnych, takich jak śpiew Sacred Harp i osobiste narracje o zjawiskach nadprzyrodzonych.

Chociaż region ten jest praktycznie pomijany przez historyków i folklorystów, jest on skarbnicą historii kultury zachowanej w opowieściach ludowych, muzyce, festiwalach, krajobrazach podwórek, polowaniach i rybołówstwie.