Opinie czytelników
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 277 głosach.
Oryginalny tytuł:
Springtime for Snowflakes: 'Social Justice' and Its Postmodern Parentage
Zawartość książki:
Springtime for Snowflakes: "Social Justice" and Its Postmodern Parentage" Wiosna płatków śniegu: "Sprawiedliwość społeczna" i jej postmodernistyczne pochodzenie to odważny i szczery pamiętnik. Profesor NYU Michael Rectenwald - osławiony @AntiPCNYUProf - oświetla niejasności teorii postmodernistycznej, aby wyśledzić idee i przekonania, które zrodziły współczesne credo i ruch "sprawiedliwości społecznej". W szybkim tempie twórczej non-fiction Rectenwald zaczyna od opowiedzenia o tym, jak jego kaprysy na Twitterze i ekspozycja w mediach spotkały się z szybką i karną reakcją administratorów NYU i innych członków wydziału. Autor wyjaśnia swoją ewoluującą perspektywę polityczną i rosnącą konsternację rozwojem sprawiedliwości społecznej, jednocześnie krytykując traktowanie go przez kolegów akademickich i lewicę polityczną.
Pamiętnik jest historią edukacji, podsumowaniem, a także zabawną, a czasem humorystyczną podróżą przez środowisko akademickie i kilka zakątków życia osobistego autora. Pamiętnik zawiera wczesne materiały autobiograficzne, aby zapewnić kontekst dla akademickiego, politycznego i osobistego rozwoju Rectenwalda, a nawet zaskakuje relacją z jego praktyki w wieku dziewiętnastu lat u poety Allena Ginsberga.
W przeciwieństwie do wielu analiz teorii postmodernistycznej, Wiosna płatków śniegu jest narracją pierwszoosobową, wewnętrzną. Przyrównując swoje świadectwo do antropologa, który "stał się tubylcem" i powrócił, autor wspomina swoją edukację na wydziałach anglistyki i późniejszą karierę akademicką. Autor wyjaśnia, że na studiach podyplomowych z języka angielskiego oraz teorii/studiów literackich i kulturowych przyswoił założenia marksizmu, frankfurckiej szkoły teorii krytycznej, a także różne ezoteryczne teorie postmodernistyczne. Łączy zebrane tam idee z przejawami sprawiedliwości społecznej, aby wyjaśnić niewytłumaczalne skądinąd wierzenia i rytuały tego "religijnego" wyznania. W sumie narracja działa na rzecz demistyfikacji sprawiedliwości społecznej, a także buntu Rectenwalda przeciwko niej.
Zwolennicy współczesnej sprawiedliwości społecznej znajdą w tym bezkompromisowym oskarżeniu wiele do znienawidzenia, a przeciwnicy wiele do pokochania. Ale zwolennicy sprawiedliwości społecznej nie powinni odrzucać tego pouczającego spojrzenia na tło sprawiedliwości społecznej i jednego z jej najzacieklejszych krytyków. To krótkie świadectwo może przekonać niektórych do ponownego rozważenia swojego podejścia. Dla innych Wiosna płatków śniegu powinna wyjaśnić wiele nieporozumień dotyczących tego oszałamiającego współczesnego rozwoju.
Książka zawiera jasną i wyważoną sugestię dotyczącą rozwikłania splątanego sznurka ideologii sprawiedliwości społecznej, który biegnie przez północnoamerykańskie instytucje edukacyjne, korporacyjne, medialne i państwowe. Nigdy jednak nie łagodząc swojej krytyki, Wiosna płatków śniegu spełnia obietnicę zawartą w tytule, zawierając również załączniki, które zbierają najbardziej słone tweety i statusy na Facebooku dr Rectenwalda.
