Wiek niewinności

Oryginalny tytuł:

The Age of Innocence

Zawartość książki:

The Age of Innocence, którego akcja rozgrywała się w czasach dzieciństwa Wharton, było dziełem łagodniejszym i delikatniejszym niż The House of Mirth, które Wharton opublikowała w 1905 roku. W swojej autobiografii Wharton napisała o The Age of Innocence, że pozwoliło jej to znaleźć „chwilową ucieczkę w powrocie do moich dziecięcych wspomnień o dawno wymarłej Ameryce...

stawało się coraz bardziej oczywiste, że świat, w którym dorastałam i przez który zostałam ukształtowana, został zniszczony w 1914 roku”. Zarówno naukowcy, jak i czytelnicy zgadzają się, że Wiek niewinności jest zasadniczo historią, która stara się pogodzić stare z nowym.

Tytuł jest ironicznym komentarzem na temat wypolerowanych zewnętrznych manier nowojorskiego społeczeństwa w porównaniu z jego wewnętrznymi machinacjami. Uważa się, że został on zaczerpnięty z popularnego obrazu Mała dziewczynka autorstwa Sir Joshuy Reynoldsa, który później stał się znany jako Wiek niewinności i był szeroko reprodukowany jako komercyjne oblicze dzieciństwa w drugiej połowie XVIII wieku.