Widzę w ciemności

Opinie czytelników

Książka „I Can See in the Dark” autorstwa Karin Fossum zebrała mieszane recenzje, podkreślając mocne strony w rozwoju postaci i ciekawych wątkach, ale krytykując jej tempo i odejście od zwykłego stylu autorki. Wielu czytelników zwróciło uwagę na jej mroczny i niepokojący charakter, a niektórym trudno było zaangażować się w materiał lub docenić perspektywę głównego bohatera.

⬤ Dobrze napisana, z dobrym tempem i sprytnie wykreowanymi postaciami.
⬤ Zapewnia interesujący profil psychologiczny mordercy, szczególnie z perspektywy pierwszej osoby.
⬤ Porusza tematy moralności i ludzkiego zrozumienia.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali ją za trzymającą w napięciu i trudną do odłożenia.
⬤ Fabuła jest opisywana jako trzymająca w napięciu, hitchcockowska.

⬤ Ton jest bardzo mroczny i może być odpychający dla niektórych czytelników.
⬤ Tempo może wydawać się powolne, szczególnie w porównaniu do poprzednich dzieł Fossuma.
⬤ Perspektywa zabójcy może nie wszystkim przypaść do gustu.
⬤ Niektórzy uznali historię za dziwną i nie taką, jakiej oczekiwali, co doprowadziło do rozczarowania.
⬤ Kilku czytelników zauważyło, że była ona mniej zabawna niż inne książki Fossum.

(na podstawie 89 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

I Can See in the Dark

Zawartość książki:

"Jeden z wyróżniających się skandynawskich thrillerów" - New York Magazine.

Riktorowi nie podoba się sposób, w jaki policjant wdziera się do jego domu bez pukania. Nie podoba mu się arogancki sposób, w jaki przechadza się po domu, zwracając uwagę na jego zawartość.

Policjant nie zadaje sobie trudu, by wyjaśnić, dlaczego tam jest, a Riktor za bardzo boi się zapytać. Wie, że jest winny strasznej zbrodni i jest pewien, że policjant go odkrył. Ale kiedy policjant w końcu go aresztuje, dzieje się to za coś zupełnie nieoczekiwanego.

Riktor nie ma czystego sumienia, ale przestępstwo, o które jest oskarżony, z pewnością nie zostało popełnione. Uwięziony i zdesperowany, by się uwolnić, walczy o oczyszczenie swojego imienia bez dalszego obciążania siebie, w trzymającej w napięciu samodzielnej powieści "naprawdę wielkiego pisarza" (Jo Nesb).