Czarne sekundy

Opinie czytelników

W „Czarnych sekundach” Karin Fossum czytelnicy zostają wciągnięci w fascynujący thriller psychologiczny skupiony wokół tajemniczego zniknięcia młodej dziewczyny w małym norweskim miasteczku. Powieść charakteryzuje się dobrze rozwiniętymi postaciami i bogatą atmosferą, zachęcając do głębokiego wglądu w ludzką naturę i złożoność relacji. Wielu czytelników docenia wyjątkowy sposób opowiadania historii przez Fossum i odkrywanie postaci, ale niektórzy uważają, że tempo jest powolne, a aspekty narracji przewidywalne, co rodzi pytania o jakość tłumaczenia i złożoność fabuły.

⬤ Unikalna fabuła z głębokim psychologicznym wglądem w ludzką naturę.
⬤ Dobrze rozwinięte, złożone postacie, które rezonują z czytelnikami.
⬤ Niezwykle klimatyczna sceneria małego norweskiego miasteczka potęguje doznania płynące z lektury.
⬤ Satysfakcjonujące rozwiązanie fabuły bez niewiarygodnych zbiegów okoliczności.
⬤ Przewidywalność nie umniejsza przyjemności płynącej z lektury, ponieważ wielu czytelników ceni sobie skupienie się na postaciach, a nie na zwrotach akcji.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że tempo jest zbyt wolne, a narracja przewidywalna.
⬤ Zgłaszano problemy z jakością tłumaczenia i formatowaniem w wersjach e-bookowych.
⬤ Niektóre postacie mogą wydawać się niedopracowane, co prowadzi do braku więzi emocjonalnej.
⬤ Powtarzające się tematy i wątki mogą sprawić, że dla niektórych doświadczonych czytelników fabuła może wydawać się schematyczna.

(na podstawie 137 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Black Seconds

Zawartość książki:

Ida Joner wsiada na swój nowiutki rower i rusza w stronę miasta. Dobroduszna, szczęśliwa dziewczynka nie może się doczekać swoich dziesiątych urodzin.

Trzydzieści pięć minut po tym, jak Ida powinna wrócić do domu, jej matka zaczyna się martwić. Dzwoni do właścicieli sklepów, przyjaciół Idy - do każdego, kto mógł ją widzieć. Ale nikt jej nie widział.

Podejrzenie natychmiast pada na Emila Morka, lokalnego bohatera, który mieszka sam i nie odzywa się od dzieciństwa. Jego matka nalega na cotygodniowe sprzątanie jego domu - choć czasami boi się tego, co może tam znaleźć.

W obu przypadkach jest to najgorszy koszmar matki - stracić dziecko lub myśleć, że jest ono zdolne do morderstwa. Gdy krewni Idy osiągają punkt krytyczny i zaczyna się szał medialny wokół sprawy, inspektor Konrad Sejer jest jak zwykle spokojny i uspokajający. Ale jest zaskoczony.

I zaniepokojony. To najdziwniejsza sprawa, z jaką miał do czynienia od lat.