What Poets Used to Know: Poetyka - Mitopoezja - Metafizyka

Opinie czytelników

Recenzenci chwalą „What Poets Used to Know” za dogłębną analizę poezji przez pryzmat metafizyki i jej związek z tradycyjnymi pieśniami ludowymi. Autor, Charles Upton, jest uznawany za swoją poetycką wnikliwość, krytykę kulturową i filozoficzne podstawy. Pojawia się jednak krytyka dotycząca braku kobiecych głosów i perspektyw w książce.

⬤ Dogłębna eksploracja metafizycznych aspektów poezji
⬤ silne powiązania z tradycyjnymi pieśniami ludowymi
⬤ włączenie poezji autora
⬤ unikalny wgląd w upadek tradycyjnej poetyki
⬤ pouczające odniesienia historyczne i kulturowe
⬤ czytelnik może docenić wzajemne oddziaływanie tradycyjnej i nowoczesnej poezji.

⬤ Ograniczona reprezentacja kobiecych głosów w poezji i dyskusjach metafizycznych
⬤ pragnienie większej liczby przykładów od poetek i ich wkładu
⬤ niektórzy czytelnicy mogą uznać tematy za zbyt skoncentrowane na mężczyznach.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

What Poets Used to Know: Poetics - Mythopoesis - Metaphysics

Zawartość książki:

Od czasów pierwszych szamanów, przez Homera, Dantego, tradycyjne ballady, Rumiego, Blake'a, Emily Dickinson i Lwa Welcha, poezja była zakorzeniona w metafizyce. W książce What Poets Used To Know: Poetics, Mythopoesis, Metaphysics, Charles Upton przedstawia poezję zarówno jako zestaw technik kontemplacyjnych, jak i klucz do zgromadzonego zasobu wiedzy rasy ludzkiej. Gdyby The ABC of Reading zostało napisane nie przez Ezrę Pounda, ale przez Owena Barfielda, René Guénona lub Roberta Gravesa, mogłoby wyglądać mniej więcej tak. What Poets Used To Know robi, co może, aby przywrócić poezji jej pierwotną funkcję teurgiczną: skoncentrowaną ekspresję ludzkiej i duchowej prawdy.

„Drodzy Czytelnicy: Wchodźcie w tę książkę powoli, w stanie zachwytu, ponieważ jest ona gorejącym krzewem wspomnień i przekazu. Przez dziesięciolecia poeta Charles Upton płacił krwią za zdumiewająco sakramentalny i zintegrowany artyzm. Jego głos jest poruszająco rozbrajający, a jednocześnie zaciekły. Autor zna, pielęgnuje i kultywuje językowe i symboliczne światy, o których mówi. Tom składa się z 19 medytacyjnych esejów i poruszającego dodatku autorstwa Jennifer Doane Upton na temat wzniosłości. Poeci i muzycy, teologowie i filozofowie, nauczyciele i lekarze, liturgiści, ogrodnicy i kochankowie potrzebują każdej strony tego jasnego statku. W świecie, w którym samoświadomość jest rzadkością, fragmentacja jest normą, a korporacyjne i kulturowe spiny obfitują, prawdziwym źródłem What Poets Used to Know: Poetics; Mythopoesis; Metaphysics wiernie dostarcza arcydzieło. Z radością polecam ją z całego serca.” - Harfistka i wokalistka Therese Schroeder-Sheker, The Chalice of Repose Project

„W What Poets Used to Know Charles Upton wtajemnicza czytelnika w królestwo od dawna uważane za martwe: metafizykę poezji. Stojąc w szeregu wielkich poetów sufickich, Blake'a, liryki ludowej i Beatlesów, Upton przemawia proroczym głosem, głosem wołającego na pustyni. Dla tego poety „poezja może być zaliczona do ostatecznych pogłosów w duszy aktu twórczego Boga” i to właśnie do tego aktu stara się obudzić nasze człowieczeństwo, człowieczeństwo coraz bardziej uwięzione w kryształowej trumnie ponowoczesności. Uważna lektura What Poets Used to Know to wejście w ekspansywną, hojną i moralną wyobraźnię; to ponowne nauczenie się, co to znaczy być w pełni człowiekiem.” - Michael Martin, autor Meditations in Times of Wonder.