Wdzięczność: Intelektualna historia

Opinie czytelników

Książka Leitharta „Wdzięczność: An Intellectual History” oferuje dogłębną akademicką eksplorację koncepcji wdzięczności w historii Zachodu, od starożytnych społeczeństw po współczesne dyskusje filozoficzne. Narracja podkreśla ewolucję i znaczenie wdzięczności, szczególnie z perspektywy chrześcijańskiej, i krytykuje współczesne pojęcia niewdzięczności. Chociaż książka jest wciągająca i prowokująca do myślenia, jest również opisywana jako wymagająca lektura, która może wymagać silnego zaplecza akademickiego, aby w pełni ją docenić.

⬤ Zapewnia unikalną historyczną eksplorację wdzięczności, wypełniając lukę w nauce.
⬤ Oferuje prowokacyjną narrację, która łączy różne filozoficzne i teologiczne perspektywy.
⬤ Dobrze poinformowana i wnikliwa, ukazująca interpretacyjną wrażliwość Leitharta i głębokie zrozumienie tekstów.
⬤ Próbuje opisać nowoczesność w sposób, który łączy ją z wartościami chrześcijańskimi, przedstawiając pełną nadziei drogę naprzód.

⬤ Uważana za trudną, akademicką lekturę, która może nie spodobać się szerokiej publiczności.
⬤ Gęste odniesienia, które mogą stanowić wyzwanie dla mniej obeznanych czytelników.
⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać tezę za zbyt optymistyczną w odniesieniu do możliwości teistycznej nowoczesności.
⬤ Chrześcijańsko-centryczne podejście narracji może wydawać się niektórym totalizujące.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Gratitude: An Intellectual History

Zawartość książki:

Wdzięczność jest często rozumiana jako etykieta, a nie etyka, emocja, a nie polityka. Nie zawsze tak było.

Od Seneki do Szekspira wdzięczność była cnotą publiczną. Krąg dobroczynności i odwzajemniania usług sprawiał, że społeczeństwo było silne. Jednak na początku ery nowożytnej europejscy myśliciele zaczęli wyobrażać sobie ekonomię polityczną wolną od obciążeń związanych z wdzięcznością.

Chociaż to ponowne przemyślenie było częścią większego procesu sekularyzacji, było również zniekształconym produktem ubocznym impulsu ostatecznie zakorzenionego w naukach Jezusa i apostoła Pawła. Chrześcijanie wierzyli, że Bóg znajduje się w centrum kręgu wdzięczności.

Bóg był przedmiotem dziękczynienia i Bóg dawał łaskawie. W ten sposób chrześcijanie nauczali, że łaska anulowała uciążliwe długi czysto politycznej wdzięczności. Gratitude: An Intellectual History bada zmieniające się koncepcje wdzięczności od Homera do współczesności.

Czyniąc to, Peter J. Leithart podkreśla głęboki kulturowy wpływ wczesnochrześcijańskiej „niewdzięczności”, uwolnienia ludzkości z więzów społecznej i politycznej wzajemności przez dobroczynnego Boga, który dawał - i który nadal daje - łaskawie.