Wciąż urodzony

Opinie czytelników

Książka jest zniuansowaną eksploracją macierzyństwa, przyjaźni i osobistych wyborów na tle miasta Meksyk. Zagłębia się w złożone tematy, w tym decyzje dotyczące rodzenia dzieci i presję społeczną, z jaką borykają się kobiety. Choć chwalono ją za sposób napisania i głębię, niektórzy czytelnicy uważali, że trudno jest się utożsamić z główną bohaterką lub że historia toczy się w wolnym tempie.

Przemyślana i dobrze napisana książka jest chwalona za głębię, elegancki styl i wielowarstwowe tematy. Wielu czytelników doceniło jej prowokacyjną tematykę, dzięki czemu nadaje się ona do dyskusji w klubach książki. Osadzenie akcji w Mexico City również zostało dobrze przyjęte, a tłumaczenie uznano za dobrze wykonane.

Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że tempo jest powolne, a niektórych postaci (zwłaszcza głównego bohatera) nie da się lubić. Oczekiwano bardziej intensywnej eksploracji żałoby, która zdaniem niektórych nie została spełniona. Kilku czytelników wyraziło chęć przeczytania książki w oryginalnym języku, aby w pełni docenić jej niuanse.

(na podstawie 15 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Still Born

Zawartość książki:

Nominowana do Międzynarodowej Nagrody Bookera w 2023 r.

Głęboka powieść o macierzyństwie, przyjaźni i sile wspólnoty autorstwa „jednej z czołowych postaci współczesnej literatury latynoamerykańskiej” (Valeria Luiselli, autorka Lost Children Archive ).

Alina i Laura to niezależne i nastawione na karierę kobiety po trzydziestce, z których żadna nie zbudowała swojej przyszłości wokół perspektywy posiadania rodziny. Laura jest tak zdeterminowana, by nie zostać matką, że podjęła drastyczną decyzję o podwiązaniu jajowodów. Ale kiedy ogłasza to swojej przyjaciółce, dowiaduje się, że Alina podjęła odwrotną decyzję i przygotowuje się do posiadania własnego dziecka.

Ciąża Aliny wstrząsa życiem kobiet, najpierw tworząc dystans, a następnie niezwykłą bliskość między nimi. Kiedy córka Aliny przeżywa poród - po diagnozie, która zapowiadała coś przeciwnego - a Laura przywiązuje się do syna sąsiadki, obie kobiety są zmuszone liczyć się ze złożonością swoich emocji, potrzeb i potrzeb ludzi, którzy są od nich zależni.

W prozie, która jest równie wciągająca, co wnikliwa, Guadalupe Nettel bada matczyną ambiwalencję z dotykiem chirurga, starannie analizując sprzeczności, które składają się na żywe doświadczenia kobiet.