W pałacach Knossos

Opinie czytelników

Książka jest wciągającą opowieścią o mitologii greckiej skupionej wokół pałacu Knossos, chwaloną za sposób opowiadania historii i rozwój postaci. Czytelnicy uznali ją za wzbogacającą i nostalgiczną, szczególnie w przedstawieniu historii Tezeusza i Minotaura.

Wciągająca opowieść, dobrze rozwinięte postacie, bogata w grecką mitologię, odpowiednia zarówno dla dzieci, jak i dorosłych, pięknie opisuje historyczne konteksty i ustawienia, wzbogaca rzeczywiste wizyty w powiązanych miejscach.

Zakończenie historii wydaje się nagłe i pozostawia czytelników pragnących więcej szczegółów na temat niektórych wydarzeń.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

At Palaces Of Knossos

Zawartość książki:

Łącząc fakty historyczne i klasyczny mit, autor Greka Zorby i Ostatniego kuszenia Chrystusa przenosi czytelnika 3000 lat w przeszłość, do kluczowego punktu w historii: ostatnich dni przed podbiciem starożytnego królestwa minojskiej Krety i wyparciem go przez powstające miasto-państwo Ateny. Tłumaczenie: Theodora Vasils i Themi Vasils.

Znane postacie, które zamieszkiwały ten starożytny świat - król Minos, Tezeusz i Ariadna, Minotaur, Diadalos i Ikaros - wypełniają strony tej powieści z realistyczną bezpośredniością.

Napisana pierwotnie dla ateńskiego periodyku młodzieżowego, At the Palaces of Knossos funkcjonuje na kilku poziomach. Zasadniczo jest to porywająca i żywa historia przygodowa, opowiedziana przez jednego z największych gawędziarzy tego stulecia i wypełniona świeżo zinterpretowanymi postaciami klasycznej mitologii greckiej. Widzimy nową wizję Minotaura, przedstawionego tutaj jako nadęty i chorowity zielony potwór, któremu należy współczuć, jak i się go bać. Widzimy też pogrążonego w żalu i rozgoryczonego Diadalosa, który tupie w domowej roboty woskowe skrzydła, które spowodowały utonięcie jego syna, Ikarosa.

Na innym poziomie, W pałacach Knossos jest alegorią historii, ukazującą wypieranie prymitywnej kultury przez bardziej nowoczesną cywilizację. Przenosząc scenerię z Krety do Aten, Kazantzakis kontrastuje ospałe, rozkładające się życie dworu króla Minosa z młodością i wigorem nowo powstających Aten.

Chronione przez miecze z brązu, starożytną magię i rytuały oraz okrutne, ale już niezwyciężone potwory, królestwo Krety reprezentuje świat, który musi zginąć, jeśli klasyczna grecka cywilizacja ma wejść w złoty wiek rozumu i nauki. W kataklizmicznej scenie końcowej, w której Minotaur zostaje zabity, a wystawny pałac króla Minosa spalony, Kazantzakis dramatyzuje śmierć epoki brązu, z jej potworami i totemami, oraz narodziny epoki żelaza.